248

Powstającą w cewce siłę elektromotoryczną indukcji własnej można zapisać wzorem:

£    1!1 r

™ dt    dt

Siła elektromotoryczna indukcji własnej jest więc proporcjonalna do szybkości zmian w czasie natężenia prądu płynącego przez zwojnicę. Współczynnik L jest charakterystyczny dla danej zwojnicy i zależy od jej parametrów geometrycznych. Zależność ta wyraża się wzorem:

(5.79) gdzie:

ji - względna przenikalność magnetyczna ośrodka,

— przenikalność magnetyczna próżni, n - liczba zwojów, l - długość cewki, -

r — promień poprzecznego przekroju cewki.

W układzie jednostek SI przenikalność magnetyczna próżni wyraża się wzorem - 4tc • 10^-7 H-m^-1,

gdzie: H - henr

Vs

1H = 1

Przyjmuje się, że względna przenikalność magnetyczna powietrza (cewka bez rdzenia) równa się jedności (ju =1). Po podstawieniu tych wartości do wzoru (5.79) otrzymuje się następujące wyrażenie na współczynnik L:

4tt² n² r² 1

10“ ⁷ H

(5.80)

Weźmy pod uwagę obwód RLC, zasilany zmienioną w czasie siłą l®jj| tromotoryczną £ (t)= £₀ sincot, przedstawiony na rysunku 5.24.

Zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa, zwanym też uogólnionym P^raV!^ef Ohma, w obwodzie suma spadków potencjałów jest równa sumie sił ei tromotorycznych czynnych w obwodzie.

2^. = I,£j