255 (11)

cc do identyfikacji gniazd. Na początku i końcu każdego tomu załączone są tablice interpolacyjne do obliczania poprawek.

W 1951 r. Admiralicja Brytyjska wydała przedruk tablic H.O.214, który ukazał się pod numerem H.D.486 i składa się z sześciu tomów. Każdy tom obejmuje zakres I5ⁿ szerokości geograficznej. Pominięto tam tablice do identyfikacji gwiazd.

Zarówno w tablicach H.O.214, jak i w H.D.486 znajdują się liczne Wędy drukarskie.

14.1.3. Tablice H.D.605 (H.O.229)

Tablice te zostały opracowane i wydane w r. 197I pt. Siglu Rcduction Tables for Marinę Saiigalion. Powstały one w wyniku współpracy Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i Sekcji Astronomicznej Królewskiego Obserwatorium w Grcenwich.

Poprzednio omówione tablice miały wiele wad, jak: trudności w ustalaniu znaków poprawek, brak wartości wysokości poniżej 5° i odpowiadających im azymutów. konieczność stosowania trzech poprawek do wysokości w celu usuwania nieścisłości metody wysokościowej itd Tablice H.D.605 (H.O.229) są w'olne od wymienionych mankamentów'. Są one nieco odmiennie zbudowane od tablic poprzednich. Cały komplet składa się z sześciu tomów i obejmuje szerokości geograficzne od 0' do 90 . Każdy tom zawiera 16 szerokości geograficznej i składa się z dwóch części po 8° szerokości, które obejmują 182 s. Tablice wydane są w' formacie A4. Na wwnętrznych częściach okładek znajdują się tablice interpolacyjne do obliczania poprawki do wysokości A_x na różnicę deklinacji (zał. 19). W połowic każdego tomu umieszczone są specjalne diagramy A i B, które wraz. z. ruchomą wkładką C służą do określania metodą graficzną dalszych poprawek do wysokości. Lewe strony tablic od góiy i od dołu oraz prawe strony od dołu umożliwiają wejście argumentami szerokości i deklinacji jednoimiennymi dla stałej wartości miejscowego kąta godzinnego wyrażonego w systemie pełnym, natomiast prawe strony tablic od góry Umożliwiają wejście argumentami szerokości i deklinacji różnoimiennymi (zał. 17 i 18). Na obu tych stronach w poziomej kolumnie znajdują się argumenty szerokości, a w pionowej kolumnie z boku argumenty deklinacji w zakresie od 0 ‘ do 90’. Dzięki takiemu układowi tablice zawierają ujemne wartości wysokości i bardzo małe dodatnie oraz. odpowiadające im azymuty. Na s. XXII każdego tomu są zamieszczone specjalne tablice służące do wykreślania siecznej kola pozycyjnego. w wypadku gdy istnieje duże odchylenie koła pozycyjnego od stycznej (zał. 20). Dzieje się tak wówczas, gdy pozycja zliczona P_z jest znacznie oddalona od pozycji tablicowej P_v (zob. rys. 14.1). W tablicach H.D.605 podane są ponadto sposoby obliczania linii pozycyjnej na dużych wysokościach i dużych szerokościach geograficznych. Tablice te można wykorzystać do obliczania odległości po ortodro-mic. jak również do identyfikacji gwiazd. Ogólnie mówiąc, można za ich pomocą rozwiązać dowolny element trójkąta sferycznego na kuli.

255