257 (32)

KASIA:

MAŁGOSIA:

KASIA:

MAŁGOSIA:

KASIA:

MAŁGOSIA:

tych twoich długich gadek. Co mam teraz nihy zrobić z tą wiedzą? Jebnąć sobie w łeb?

Małgosiu, jestem ogromnie przejęta tym, co mówisz. Dobrze, że to powiedziałaś, zamiast z tym po prostu wyjechać. W pierwszej części twojej wypowiedzi czułam złość, wściekłość na mnie, a teraz bardzo poczułam twoją rozpacz. Rozumiem, że wydawało ci się, że na ciebie napadam i coś ci rozwalam, że rozwalam twoje życie. Rozwalam strasznie ważną konstrukcję, której ogromną część zbudowałaś w pocie czoła, przy wielkim nakładzie energii i w nadziei, że zawsze będzie tiwała i solidna. Być może przyjechałaś tu, żeby tę budowlę umocnić, a zamiast tego ona zaczęła się mocno chwiać.

Mówisz i mówisz, a mnie to wszystko strasznie wkurwia. Wkurwia mnie to, że tak wszystko nazywasz i ingerujesz w moje życie. Mówisz, co mam robić.

Nie mówię ci, co masz robić.

Ale mnie krytykujesz.

Ty to tak odbierasz.

Czuję się, jakbyś skrytykowała wszystko, co dotyczy mojego życia.

257 DZIEŃ PIĄTY