Pistolet wz. 1964, częściowo rozłożony: 1 — zamek, 2 — sprężyna powrotna, 3 — szkielet z lufą, 4 — magazynek
symbolem P-78A i P-78B, o nieco mniejszych gabarytach i mniejszej masie niż model z 1976 roku.
Pierwszy z nich, oznaczony TUL, opracowano w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia (WITU) w Zielonce, drugi — o nazwie WANAD — w ośrodku Badawczo-Rozwojowym Zakładów Metalowych „Łucznik” w Radomiu. TUL wyposażono w samonastawny bezpiecznik wewnętrzny, sterowany spustem i 12-nabojo-wy magazynek. WANAD — w skrzydełkowy bezpiecznik nastawny i 8-nabojowy magazynek. Po przeprowadzeniu badań prototypów, uwzględnieniu poprawek, wykonaniu partii próbnej i uwzględnieniu zalecanych zmian, do produkcji seryjnej zakwalifikowano ostatecznie pistolet WANAD, oznaczony następnie jako 9 mm pistolet wz. 1983 (P-83). Konstruktorami tej broni są radomscy inżynierowie — Ryszard Cheł-micki i Marian Gryszkiewicz.
Pistolet P-83 jest bronią samopowtarzalną, w której do uruchamiania mechanizmów przeładowania wykorzystano energię odrzutu zamka swobodnego. Składa się on z czterech podstawowych zespołów: szkieletu z lufą, zamka, sprężyny powrotnej i magazynka. Częściowe rozkładanie i składanie broni jest łatwe, trwa kilka sekund i nie wymaga użycia żadnych narzędzi. Zamek w pistolecie P-83 (podobnie jak w P-64) obejmuje lufę do jej wylotu. Dosyła on nabój do komory nabojowej, zamyka wlot lufy podczas strzału (siłą bezwładności), umożliwia wyciągnięcie łuski z komory nabojowej (wyciąg sprężynujący), napina kurek, ustawia go na zębie zaczepu kurkowe-
23