25 (605)

METODY ANALIZY EKONOMICZNEJ 27

Należy zauważyć, że praktyczne posługiwanie się tymi metodami przy większej liczbie czynników, ze względu na dużą pracochłonność i trudności w ekonomicznej interpretacji odchyleń łącznych, jest niewskazane.

M etoda funkcyjna

W metodzie funkcyjnej (patrz p. 1.3.5) ilość odchyleń cząstkowych jest równa ilości czynników; odchylenia wywołane łącznymi zmianami czynników dolicza się do odchyleń indywidualnych tych czynników, których dotyczą: kolejność obliczania odchyleń nie ma wpływu na wynik, czyli:

i.) ~ Po' ^ ⁺    ‘

= P₀-'AL-

' AL-' AWP

f 'AWP \ 1 +—-

'AL

= 225 • 0,056(1 + 0,036) = 13,05 'AL-''AWP

AV) = ^Pa'^VWP + P₀----= Po-^WP • 1 +

V

= 225-0,072(1+ 0,028) = 16.65 AP = AP,,, + AP_{in>} = 13.05 + 16.65 = 29,7 min zł

Niewielka niezgodność sumy odchyleń z odchyleniem bezwzględnym produkcji wynika, tak jak przy wcześniejszej metodzie, z przybliżonej wielkości wskaźnika zmian zatrudnienia.

Metoda funkcyjna, jak łatwo zauważyć, niweluje częściowo wady metody -.olejnych podstawień, ale jest z kolei tak samo pracochłonna jak metoda wskaźnikowa, chociaż nie ma już kłopotów z interpretacją odchyleń.

1.4. W zakładach odzieżowych produkuje się m.in. odzież damską. Z jedwabiu i elany szyte są sukienki, a z wełny - garsonki. Wielkość produkcji, zużycie jednostkowe i cenę materiałów przedstawiono w tabeli 1.5.

Na podstawie danych tabeli ustalić planowane i faktyczne koszty zużycia materiałów podstawowych, przeprowadzić analizę przyczyn zmian wielkości tych kosztów.