lam zawarte i system poprawek są analogiczne do tablic II D.605 (zał. 23). Zasad-' nic/c rolnice polegają na tym, że argumenty deklinacji mają zakres od 0° do 29 .
Omawiane tomy zawierają specjalne tablice poprawek na różnicę deklinacji (Tobie III, zał. 24). które muszą być uwzględniane przy obliczaniu wysokości zliczonej.
Posługiwanie się tablicą poprawek do wysokości w wyniku różnicy deklinacji jest następujące: W rubryce poziomej wchodzi się argumentem d odczytanym z tablic głównych obok wysokości Hc. W nibrycc pionowej wchodzi się różnicą deklinacji (ó-£r). W miejscu skrzyżowania się argumentów wejściowych otrzymuje się poprawkę do wysokości At. Znak poprawki jest zgodny ze znakiem d.
Azymuty w obu tomach (t. 2 i 3) są wyrażone w systemie połówkowym z dokładnością do 1°, stąd w zasadzie nic wymagają interpolacji.
Przykład I. Dane: <p, = 305 II,0' N, /., = 20° 19,0'W. t0 = 40° 26,0', 6 =
^ 14° 50,5'S, ha ** 41° 00,5'. Obliczyć elementy astronomicznej linii pozycyjnej metodą klasyczną bezpośrednio z pozycji zliczonej oraz tablicami Drcisonstoka (tabl. 19, TN-74), a następnie wykreślić na mapie obie linie pozycyjne.
Rozwiązanie:
1. Oblicza się h. wzorem (1.25) oraz A tablicami ABC (tabl. 20. TN-74)
h: = 39 59,0', A = 206.2 .
Następnie oblicza się Ali
_h, - 41°00,5' h; « 39( S9,0'
Ab - +01,5'.
2. Oblicza się hx i A tablicami Drcisonstoka. W tym celu przyjmuje się następujące argumenty wejściowe do tablic:
<pT =* 30° 00' N, ;.r - 20" 26,0' W] ir = 20’ 00' W.
Następnie oblicza się ht i A według schematu opisanego w TN-74 na s. XXVI— -XXX
b = 58° 26,0' |
.4 - 1 994 |
C - 528 |
Z, = 79,7° |
ó - 14° 50,5' |
+ B = 16 146 |
+ D = 21 |
4- • Z, - 74.2- |
6-Ó - 43° 35,5' |
A+B - 18 140 |
C+D = 549 |
Z « 153,9° |
h, - 41° 11.4', |
A =* 206,1°. |
Z kolei oblicza się AhD
h, = 41° 00,5
fc, = 41° 11,4'
AhD —10,9' (wartość do wykreślenia z pozycji tablicowej ę> r i 2r).
260