262 (3)

trzeba doprowadzić do chwilowego zwarcia rdzenia elektrody z materiałem spawanym, np. przez zetknięcie kawałkiem grafitu. Zajarzony łuk elektryczny stapia stopniowo elektrodę i spawany materiał w miejscu styku tworząc spoinę. Ponieważ spawanie odbywa się między podkładką i nakładką miedzianą łuk jest z zewnątrz niewidoczny.

Rys. 10.4. Schemat metody spawania elektrodą leżącą: 1 - elektroda, 2 - nakładka miedziana,

3 - podkładka miedziana

10.1.3. Spawanie lukiem krytym

chemat spawania automatycznego łukiem krytym przedstawiono na rysunku

Elektrodą jest goły drut w postaci kręgu nawiniętego w kasecie lub na bębnie, nechanicznie jest on wyciągany i podawany w kierunku spawanego materiału. Łuk elektryczny, jarzący się między końcem elektrody (drutu) a spawanym materiałem jest niewidoczny, gdyż zakryty jest warstwą sypkiego topnika, dostarczanego ze zbiornika umieszczonego na urządzeniu spawającym. Mechanizm podawania drutu elektrodowego, kaseta z drutem elektrodowym, zbiornik topnika oraz przyrządy pomiarowe i niektóre elementy sterowania są umieszczone na wózloi napędzanym silnikiem elektrycznym. Spawanie łukiem krytym zalicza się do automatycznych metod spawania, gdy zautomatyzowane jest zarówno podawanie elektrody jak i posuw urządzenia spawalniczego wzdłuż spoiny. W przypadku gdy zautomatyzowane jest tylko podawa-rwe-drutu a przesuw głowicy spawalniczej odbywa się ręcznie mamy do czynienia ze spawaniem półautomatycznym lukiem krytym. Spoina powstaje ze stopionego drutu "elektrodowego i głęboko nadtopionego materiału rodzimego. W procesie spawania pewna ilość topnika ulega stopieniu tworząc żużel pokrywający spoinę. Nadmiar topnika, który nie uległ stopieniu, zbierany jest z powrotem do zbiornika.