263

5.3.1. Wyznaczanie charakterystyki diody półprzewodnikowej

Aby wyznaczyć doświadczalnie zależność I = /*(£/) dla złącza p—n, należy stosować dwa układy połączeń (rys. 5.38 i 5.39). Konieczność ta wynika stąd, że natężenie prądu w kierunku przewodzenia jest kilka rzędów wielkości większe od natężenia prądu w kierunku zaporowym.

UWAGA!

Zasadę połączeń diody w kierunku ₊i. przewodzenia i zaporowym oraz wykorzystanie jej jako elementu prostującego przedstawiają rysunki 5.38,

5.39 i 5.40. Łączenia obwodu dokonać wg schematów na płytce montażowej.    ₂

Wykonanie pomiaru:

Rys. 5.38

1.    Połączyć układ w kierunku przewodzenia na płytce montażowej, zgodnie ze schematem na rysunku 5.38. Gniazdka + i -M podłączyć do zacisków zasilacza oznaczonych jako U_p.

2.    Potencjometrem na zasilaczu zmienić wartość napięcia przykładanego do złącza w zakresie

U

^ uzgodnionym z prowadzącym ćwiczenia i odczytać natężenie prądu dla każdej wartości nastawionego napięcia.

Dane zapisać w tabelce.

3.    Połączyć układ w kierunku zaporowym na płytce montażowej, zgodnie ze schematem na rysunku 5.39. Gniazdka + i — podłączyć do zacisków zasila-czą oznaczonych jako U_z.

4.    Potencjometrem na zasilaczu zmieniać napięcie o wartość uzgodnioną z prowadzącym i odczytywać natężenie prądu dla każdej wartości napięcia. Dane zapisywać w tabelce. Obserwacja prostowniczego działania złącza p—n na ekranie oscyloskopu jest możliwa po podłączeniu do układu (rys. 5.40) płytki montażowej