ROZDZIAŁ 13___
Obróbką cieplno-plastyczną nazywamy połączenie odkształcenia plastycznego z obróbką cieplną w taki sposób, aby przemiana fazowa zachodziła przy zwiększonej gęstości defektów sieci wywołanej odkształceniem plastycznym.
Uwaga. Jest również stosowana nazwa „obróbka cieplno-- mechaniczna ” pochodząca z dosłownego przetłumaczenia terminu angielskiego lub rosyjskiego, ale niezgodna z PN.
Drogą obróbki cieplno-plastycznej można osiągnąć zarówno wzrost własności wytrzymałościowych (Rm, Re, NB), jak i plastycznych (A, Z), co nie jest możliwe przy zastosowaniu żadnej innej obróbki.
Najprostszymi rodzajami obróbki cieplno-plastycznej są: hartowanie elementów bezpośrednio po kuciu lub walcowaniu, prowadzenie ostatnich operacji walcowania lub kucia przy obniżonej temperaturze lub przyspieszone chłodzenie po walcowaniu (metody Stelmor, ED-Sumitomo), kierowane walcowanie. Obróbkom tym można poddawać wszystkie rodzaje stali z przemianą fazową (także węglowe).
Do bardziej złożonych obróbek przeznaczonych do stali stopowych należą OCP oparte na wykresie CTPi. Można również realizować OCP polegającą na odkształceniu plastycznym na zimno z następnym szybkim nagrzaniem do temperatury austenityio-
pr*l
K i sprężonym np# » powstnmani ' ciifs konystnie na wtros
.^metoda EO-Sumiłomo?
jgs stosowana do walcowki t we wrzącej wodzie.
lIM wakowanie?
fsvm (regulowane) pol< <2® parametrów procesu w c i? i własności wyrobów. Do p 32 grania wsadu, walcował liki ploto i prędkość odks nemu prędkość chłodzenia ■■słonina. Najważniejs mjkma i prędkość chłodzei
-s^metody OCP oparte na
>łKai podzielić na takie, który ę raanenzytycznej lob struł Do pierwszych należą: 1) ^gspsaturowa OCP, 3} komł Jłtejd •dwsitr pne(
^OCPjprzenuaną u
ba
298