299
7.4. Całkowanie numeryczne
tf Stałą Eulera określa się wzorem
}’= lim f(.ty),
tf-:C
gdzie
f(.V)=,+i + ...+-lT+±->nN.
,a^ Wykazać. Ze dla każdego całkowitego .*/ jest
, = FrM)+I‘JM-,-,J0M---3^ AT'1 -.... s<dzie sumy częściowe są na przemian większe i mniejsze od y.
(b) Obliczyć siedem cyfr ułamkowych stałej y, przyjmując, że M = 10, JTn-1-=2.92896825, In 10=2.30258509.
(cj Pokazać, jak można użyć ekstrapolacji Richardsona do obliczenia y za pomocą następujących wartości:
,Vf |
! |
6 |
4 |
8 |
F{M) |
0.50000 |
0.55685 |
0.57204 |
0J7592 |
7.5. Różniczkowanie numeryczne
Spotkaliśmy się już z zadaniem przybliżonego obliczania wartości pochodnej funkcji, ś<ly jest dana tablica wartości tej funkcji i gdy tę funkcję można lokalnie dobrze aproksy-mowai wielomianami.
Wiemy, że pochodne można przybliżać za pomocą różnic lub ilorazów różnicowych; przy padek punktów równoodległych opisano w twierdzeniu 7.1.5. przypadek ogólny (mniej dokładny) ~ w twierdzeniu 7.3.2. Wiemy, żc dla punktów równoodległych błąd obcięcia możr.a zmniejszyć, korzystając z ekstrapolacji Richardsor.a; zob. przykład 7.2.5.
Ogólne rozumowania z § 7.2.1 dotyczące konstrukcji wzorów odnoszą się też do róź-UK.zkov.ania numerycznego. Jeśli Q{x) jest dobry'm przybliżeniem wielomianowym funkcji j*) można używać jako przybliżenia wielomianowego funkcji f '(x); z reguły Jednak, dokładność takich przybliżonych wartości pochodnej jest gorsza niż dokładność wartości funkcji.
^YKLAD 7-5,1 Niech będzie /(.v) = exp(x). Q(x)~ I +x-kx\ Wtedy /-/'“/" =
1 ^’<*)■=* l+*. Q"(x)=l, £'(.*)=0. Dla x e (—0.1, 0.11 ntamy
ma\|/rjc)-g(x)i«2-10 max|/'{*)-0(x)|*5’ 10~\
max|/-(x)-g’ (-x>i* l0"‘- max|/’''(x)-g'',(jc)|*I.
dwóch następnych przykładach będą podane pewne wzory, które powstają przez .0V’*lTue wielomianu interpolacyjnego. Bardziej elegancki dowód (korzystający
°?Krątorowej) znajduje się w § 7.6.