A zatem
V>,2 - vat + Aę - 6000',
L2 - 2,,+j;. - -009 00'.
2. Oblicza się przyrosty A<p: i ^x2 z następującego układu równań:
Aę2 ' cos 45° + A/.2 • cos 60 sin 45f » —6,0', Aip: • cos 180 + AX2 • cos 60 • sin 180' =■ +3.0'.
Otrzymuje się
A<p2 - -3.0', A/.2 « -23,1'.
3. Oblicza się współrzędne pozycji obserwowanej P0
= xs2+ AX2 * 009 23.r W.
15.4. OCENA DOKŁADNOŚCI POZYCJI Z DWÓCH LINII POZYCYJNYCH
Błędem bezwzględnym w pozycji astronomiezjiej nazywamy różnicę wartości, wyrażoną w nulach morskich, między pozycją obserwowaną a pozycją rzeczywistą statku w danym momencie. Można to wyrazić prostą zależnością
D = P,-P. [Mm]1. (15.28)
gdzie:
D — błąd be/w7ględny w pozycji.
P, współrzędne pozycji rzeczywistej,
/*, - - współrzędne pozycji obserwowanej.
W praktyce nawigacyjnej nic udaje się ściśle określić błędu bezwzględnego, ponieważ bardzo dokładne obliczenia pozycji rzeczywistej są ograniczone wieloma czynnikami natury technicznej.
Dokładność pozycji wyznacza się na podstawie oceny statystycznej pomiarów i obliczeń stosowanych przy jej określaniu. Tak wńęc nie można określić rzeczywistego położenia statku, lecz jedynie wartości liniowe w postaci promienia wyrażonego w milach morskich. W granicach tego promienia może z pewnym prawdopodobieństwem znaleźć się pozycja. Pod tym kątem widzenia będzie dalej rozpatrywana dokładność pozycji.
Każda linia pozycyjna obarczona jest błędami obliczeń i obserwacji. Powstający wskutek błędów pas pozycyjny zawiera błędy przypadkowe i systematyczne. Mogą one przybierać różne wartości liczbowe. W wielu wypadkach składowa błędów sy-
299