_:na o podziemnym, pełzającym kłączu z roku na rok wy-czającym się i rozgałęziającym, zaopatrzonym w liczne cien-- morzenie. W każdym węźle osadzone po 2-3 duże, elipty-r.e liście, których nasady tworzą pochewkę obejmującą młody : z kwiatostanowy. Kwiaty białe, dzwonkowate, bardzo silnie :r.nące, zebrane na szczycie pędu w jednostronne grono, rdnym gronie może być od pięciu do piętnastu zwisających :aiów, przekształcających się w kuliste, czerwone jagody wielce ziaren grochu; owoce zjadane i rozsiewane przez zwie-:c. Jagody dojrzewają od sierpnia do września.
Maj - czerwiec, kwiaty zapylane są przez owady.
Suche lasy mieszane i liściaste, zarośla, skraje lasów, w miejscach lekko zacienionych, na glebach żyznych, zasobnych w wapń, zwłaszcza gliniastych. Gatunek nie tolerujący podłoża o zdecydowanie kwaśnym odczynie.
Występuje licznie w całym kraju, z wyjątkiem wysokich położeń górskich. Ochrona podyktowana jest względami estetycznymi oraz znaczeniem dla medycyny.
W wielu okolicach, np. w pobliżu dużych miast, zagrożeniem jest zrywanie lub wykopywanie w celu przeniesienia do ogródków. Zgodnie z zasadami ochrony częściowej dopuszczalny jest ręczny zbiór kwiatostanów za specjalnym zezwoleniem.
Konwalia majowa jest rośliną silnie trującą, a zarazem leczniczą, ponadto wykorzystywaną w kosmetyce i perfumerii. Kiedyś była symbolem wiedzy i sztuki medycznej; na jednym z portretów Mikołaj Kopernik trzyma w ręku właśnie konwalie.
29