OPIS
Niewielki, zwykle do 3-4 m wysokości, silnie rozgałęziony krzew o liściach i młodych pędach srebrzyście owłosionych. Liście osadzone na krótkich ogonkach, lancetowate, bardzo wąskie, do 8 cm długości; blaszka liściowa nieco podwinięta. Kora spękana, łuszcząca się, od drugiego roku życia z długimi i ostrymi cierniami. Gatunek dwupienny, okazy żeńskie znacznie większe od męskich. Kwiaty niepozorne, mające zaledwie po 2 działki okwiatu; męskie - zebrane w główkowate kwiatostany, żeńskie - tworzące wydłużone grona. Owoce żółtopomarańczowe, soczyste i lepkie z ciemną pestką, gęsto ułożone na gałązkach, dojrzewające w październiku, lecz utrzymujące się aż do wiosny.
KWITNIENIE | ||
Kwiecień - maj, przez owady. |
przed rozwojem liści. Kwiaty z i |
lpylanc są |
SIEDLISKO |
Wydmy i klify, podłoże zasobne w wapń, o odczynie obojętnym lub zasadowym, miejsca w pełni oświetlone. Gatunek dobrze znoszący zasolenie, tworzący nad brzegiem morskim gęste zarośla, umacniający wydmy i zbocza.
Tylko nad morzem, licznie wzdłuż całego wybrzeża, najobficiej na Wolinie i kolo Jastrzębiej Góry. Eurazjatycki gatunek występujący w środkowej Europie, na Kaukazie oraz w niektórych regionach Azji.
Niektóre stanowiska są zagrożone z powodu sukcesji roślinności leśnej lub eksploatacji kredy.
Gatunek chętnie sadzony jako roślina ozdobna w parkach i na osiedlach. Z uwagi na ułożenie owoców' tuż przy gałęzi, na krótkich szypułkach, ma rosyjską nazwę ludową „oblepicha”. Owoce, stanowiące ważny zimowy pokarm dla ptaków, są bardzo zasobne w witaminę C i wykorzystywane do wyrobu soków, powideł i galaretek.