• zespół złożony z uczniów wzajemnie na siebie oddziałujących, zajmujących różne pozycje, mających wspólny system wartości i norm regulujących ich zachowanie;
• charakteryzuje się dynamicznym układem zjawisk i procesów grupowych;
• początkowo tworzy jedynie formalnie zorganizowaną grupę społeczną, obejmującą uczniów reprezentujących podobny poziom umysłowy i stopień rozwoju fizycznego, tj. bez obecności nieformalnego nurtu życia wewnętrznego klasy.
• jest efektem wzajemnych i spontanicznych oddziaływań na siebie uczniów
• wyłania się z chwilą nawiązania przez nich pierwszych ze sobą kontaktów interpersonalnych
• z czasem się pogłębia i zaczyna wywierać na nich większy wpływ, niż sprawowana nad nimi formalna kontrola z zewnątrz (np. w formie zaleceń czy pouczeń nauczycieli).
Poszczególne pozycje w klasie szkolnej mogą być zajmowane przez uczniów w zależności od:
• pełnionych funkcji,
• stopnia okazywanej im sympatii lub antypatii przez innych uczniów,
• osiąganych wyników w nauce,
• posiadanych uzdolnień lub ich braku,
• odznaczania się siłą lub słabością fizyczną.
Mówi się zwłaszcza o 3 strukturach:
• władzy - utworzonej m. in. ze względu na pełnione przez uczniów funkcje w klasie,
• socjometrycznej - powstającej w zależności od odczuwanej sympatii i uznania, a także popularności i żywionych uczuć niechęci lub wrogości wśród uczniów danej klasy,
• komunikowania się - stanowiącej układ pozycji uczniów ze względu na ilość otrzymanych i przekazanych przez nich informacji.
• formalna - odzwierciedla obowiązujące w klasie przepisy i rozporządzenia władz szkolnych, łącznie z zaleceniami regulaminowymi i zwyczajowymi szkoły. Jej zewnętrznym przejawem są wyznaczane uczniom różnego rodzaju funkcje (gospodarza klasy, jego zastępcy, dyżurnych, usankcjonowany przez nauczycieli podział klasy na uczniów dobrych, przeciętnych i złych)
• nieformalna - powstaje żywiołowo, niezależnie od formalnych przepisów czy norm życia szkolnego. Jest rezultatem spontanicznych wzajemnych oddziaływań uczniów, a szczególnie niekontrolowanego ich porozumiewania się ze sobą oraz przejawiania przez nich różnych upodobań, potrzeb, zainteresowań, uzdolnień.
• nieformalny nurt życia klasy splata się z jej nurtem formalnym i odwrotnie,
• odznacza się względnym wyrównaniem zajmowanych przez uczniów pozycji w klasie, tzn. nie ma uczniów odrzuconych, nielubianych lub wyizolowanych,
• wszyscy uczniowie klasy pełnią w niej w miarę atrakcyjne funkcje,
• wszyscy spotykają się z akceptacją, zrozumieniem oraz cieszą się uznaniem swych kolegów z klasy pod pewnym przynajmniej względem,
• ma to być struktura zwarta, a nie wewnętrznie rozwarstwiona.
W klasie — jako grupie społecznej o odpowiednio ukształtowanej i tworzącej się wciąż nowej strukturze —
obowiązują uczniów określone normy grupowe.
Są to normy:
• „wypracowane" przez samych uczniów;
• które stanowią dla nich ważny układ odniesienia, regulujący ich zachowanie w różnych sytuacjach;
• są one raczej rzadko zwerbalizowane i wyraźnie uświadomione, a tym bardziej nigdy na ogół nie spisane;