314 (35)

- 314

Tranzystor bipolarny

Przy uwzględnieniu tych uproszczeń schemat zastępczy ma postać przedstawioną na rys. 5.58c. Schemat zastępczy o tak prostej strukturze można było zaproponować intuicyjnie, wychodząc z elementarnych zasad działania tranzystora (pouczająca jest konfrontacja rys. 5.58c z rys. 5.5).

Przejdźmy teraz do drugiego etapu rozważanego zagadnienia, tj. do linearyzacji elementów składowych modelu.

Zapisujemy małe przyrosty prądów bazy i kolektora przyjmując z dużym uproszczeniem, że oba te prądy zależą tylko od napięcia wejściowego U_B,_E,:

(5.124)

(5.1251

cU_B = d U_B,_E.

OU _B.£’

, j    _ATj    d/ę

dl_c —    -

OlJ £,£■

Po zdefiniowaniu następujących pojęć:

9b'e'

9m

dl

--konduktacja wejściowa

oU _H._E,

81

^c — transkonduktaricja

o U d-e-

(5.126)

(5.127)

oraz zamianie małych przyrostów prądów i napięcia (d/_B, d/_c, dU_B,_E.) na amplitudy małych sygnałów zmiennych (i_b, i_c, u_b,_e ) równania (5.124) i (5.125) pi-zyj-mują postać:

= twjW    (⁵¹²⁸>

*r = ^ub-e-g„,    (o-¹²⁹)

I-°^C'

X    Rys. 5.59

(0) ęm^ub'e'    Schemat zastępczy liniowy, otrzymany przez

linearyzację elementów schematu z rys. -_oei 5.58c

Sieć elektryczną spełniającą równania (5.128), (5.129) przedstawiono na rys. 5.59. Jest to schemat zastępczy liniowy, którego elementy można wyznaczyć na podstawie strukturalnie równoważnego mu schamatu nieliniowego (rys. 5.58c). Ponieważ przy 1, = 0

l^wl — V^E — ^aA’^ES |^OXP	(5.130)
I - ^Ilt B~	(5.1311
Ic = h-	(5.132)

zatem przyjmując dla uproszczenia, że ^rJ-N ^/(^E) Ucn)