514
a, = const
na całej długości łopatki nie jest możliwa, gdyż naprężenie a, na końcu łopatki musi wynosić zero. Do generowania naprężenia <7, = a„ = const w części równej wytrzymałości potrzebny jest odcinek o długości /, = r,—rp, profilowany według innego prawa, najczęściej według zasady
A(r) = At = c onst. (XI1I.24)
Pozostałą część o długości /2 = /—/, = rp—rw określa warunek
ai * ao m const. (XIII-25)
Z równania równowagi wycinka o elementarnej długości dr otrzymujemy (patrz rys. XIII. 16)
A ‘CQ — (A dA)'odC,
stąd
a0dA + dC = 0. (XIII.26)
Równanie różniczkowe (XI11.26) rozwiązujemy podstawiając wartości elementarnej siły odśrodkowej
dC = dmrur = o_m2, A-rdr,
rozdzielając zmienne
r/,4 o_ ,
— = -co2-rdr (XIII.27)
A <70
i całkując równanie (XII 1.27) w granicach od promienia wewnętrznego rw dla dowolnego promienia r:
(XII 1.28)
In —= eo2(r2-r2).
2o0
Delogarytmując len wzór znajdujemy prawo zmienności przekroju łopatki w części równej wytrzymałości na rozciąganie:
A(r) — ył^eupT — ^~mł(rł—rjtn. (XIII.29)
Na długości /, o stałym przekroju A = A, — const naprężenie rozciągające zmienia się i na promieniu podziału rp, zgodnie ze wzorem (XIII. 19), wynosi
(X11I.3Q)
ot(rf) =
Z równania (XIIl.2£) wynika
t XI11.31)
(XII1.32)
OiirJ = °o = ^m"2(rp-r?v)— Równania (XIII.30) i (XIII.31) łączy warunek
stąd promień podziału
ri + rj ln AJAt
(XIII.33)
\+YaAJAt
Wartość ta jest przydatna dla konstruktora łopatki, określa ona podział na część o stałym przekroju /, i część równej wytrzymałości l2.
Oznaczając
rp = rw+/2 (XIII.34)
oraz promień średni
d0 I 1
y = r0 = rw + - = -(dB,+/), r0 = r, dQ = d otrzymamy ze wzoru (XI 11.33)
Skoro
1 +ln:
rt 1 +l/d rw~ 1 —l/d’
(XI1I.35)
wobec tego