Tabela 16 ł
Wartości błędów średnich ■ /(d/t i, JAs) [Mm)
X. ddi AAt \ |
010* |
020* |
0.HT |
040* |
050* |
060 |
070' |
ow |
090 |
010* |
3.0 |
2.0 |
1.5 |
U |
1.0 |
0.9 |
0.85 |
0.8 |
0.8 |
020* |
2.0 |
I.S |
1,25 |
1.0 |
0.95 |
0.85 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
030* |
1.5 |
1.25 |
1.0 |
0.95 |
0.85 |
0.8 |
0,73 |
0.75 |
o.s |
(MO |
1.2 |
1.0 |
0.95 |
0.85 |
0.8 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.8 |
050 |
1.0 |
0.95 |
0.85 |
0.8 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.8 |
060 |
0.9 |
0,85 |
0.8 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.73 |
0.75 |
0.8 |
070 |
0.85 |
0.8 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0,75 |
0.75 |
0.8 |
0.8 |
oto* |
1.8 |
0.8 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.75 |
0.8 |
0.8 |
onr |
1.8 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
0.8 |
X |
W przybliżeniu można stwierdzić, że błąd średni pozycji A/, jest równy szerokości pasa pozycyjnego ±m wtedy, gdy różnice azymutów AAX i AA3 są zawarte od 040* do 080 .
W praktyce zagadnienie dokładności pozycji z trzech linii pozycyjnych jest bardziej złożone, zwykle bowiem wsstępują w nich jednocześnie i błędy systematyczne, i błędy przypadkowe.
Jeżeli wartości błędów systematycznych i przypadkowych są porównywalne, to powstają małe trójkąty błędów o botach rzędu 1—3 Mm W takiej sytuacji stosowanie jakiejkolwiek metody graficznej do wyznaczenia rzeczywistej pozycji statku jest bezcelowe. Różnorodne przecinanie się linii pozycyjnych powoduje rozkład pozycji w granicach wielkości boków trójkąta błędów (rys. 16.7). Pr/y takim układzie błędów mc można ustalić, czy pozycja rzeczywista leży wewnątrz trójkąta błędów czy też na zewnątrz.
W związku z tym przeprowadzono badania (Moody (9]). Dokonano analizy 100 pozycji z trzech gwiazd określonych z dokładnie znanej pozycji. Pomiary obarczone błędami grubymi odrzucono. Różnice azymutów obserwowanych gwiazd zawierały się między 20 a 160*. Pomiary trzech gwiazd trwały w każdym wypadku krócej niż 15 mm. Wyniki analizy wykazały, żc przeciętna odległość dw rzeczywistej pozycji P od punktu W była mniejsza od 2 Mm. natomiast przeciętna odległość dŁ pozycji rzeczywistej P od punktu Z wynosiła 4,3 Mm (rys. 16.8). A zatem im mniejsza jest odległość rzeczywistej pozycji do środka trójkąta błędów, tym większe jest prawdopodobieństwo znalezienia się tej pozycji wewnątrz trójkąta błędów. Stąd wynika następujący praktyczny wniosek: Jeżeli otrzyma się mały trójkąt błędów' o bo-
320