Po zagojeniu się rany stosujemy opracowanie blizny (patrz: tom pierwszy rozdział pt. „Rany i blizny”).
W kolejnych masażach przystępujemy do uelastycznienia mięśni uszkodzonych podczas operacji i rozluźnienia mięśni strony zdrowej stosując: łagodne głaskania, rozcierania, ugniatania podłużne, wibrację poprzeczną i roztrząsanie.
Kinezyterapia
W zakresie kinezyterapii stosujemy:
• ćwiczenia wdechu i wydechu połączone z ruchami
barków i głowy,
• skłony tułowia w płaszczyźnie czołowej,
• skłony i wyprosty tułowia w płaszczyźnie strzałkowej,
Rys. 13. Schemat ilustrujący powstawanie oddychania paradoksalnego.
A. Zapadanie się ściany klatki piersiowej podczas wdechu i przechodzenie powietrza z chorego płuca do zdrowego;
B. Przechodzenie powietrza z płuca zdrowego do chorego podczas wydechu z wydymaniem się osłabionej ściany klatki piersiowej
• ćwiczenia mięśni szyi,
• ćwiczenia oddychania przeponowego z włączeniem mięśni brzucha,
• ćwiczenia czynne kończyn dolnych przygotowujące do chodzenia,
• głębokie oddychanie w czasie chodzenia po sali.
W okresie późniejszym, około 3-4 tygodni po zabiegu, prowadzimy pełne usprawnienie poprzez ćwiczenia ogólnou-sprawniające. Należy zwrócić szczególną uwagę na ćwiczenia rozprężające wykonywane w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia oddechu paradoksalnego (Rys. 13).
W tym okresie nie stosuje sięjuż drenażu ułożeniowego, chyba że na specjalne zlecenie lekarza prowadzącego. Należy kontrolować symetryczność ustawienia głowy.
(PNEUMOCONIOSIS)
W następstwie częstego przebywania w środowisku pyłów (pył węglowy, pył azbestowy itp.) dochodzi do zmniejszenia wydolności oddechowej. Postępowanie fizjoterapeutyczne nie wpływa na zmiany pierwotne wywołane pylicą, a jedynie na zmiany wtórne.
Metody leczenia fizykalnego są takie, jak w przypadku nieżytu oskrzeli lub rozedmy płuc. Szczególnie zaleca się stosowanie:
• inhalacji,
• kąpieli kwasowęglowych,
• masażu klasycznego lub segmentamego,
• gimnastyki leczniczej.
67