32
zwyczaionym, z pdk. 2. żtąd znaydować co dla siebie rprze-ciwnem albo nieprzyiemuem, Strato. 4. p. 303.
ari~wę, psłw. od ar)£zję, niezwyczajnie, przeciwko zwyczajowi.
ar.pa, to, ('ar.pt') wianie, dmuchanie, powiew, wiatr.
ar.pepia, ■?,, (r,pepoc") dzikość, okrucieństwo, nieczułość; 2) w zn. przeć, z wyr. cxjpr,pia, przeciwny los, nieszczęście, Soph. Al. 208. gdzie teraz czy-taią apepta.
ar.pt, (aw) tr. bezok. ar,vat, aripznat, imsł. a£f‘ę, niedok. ar,, ar,T0v, w śr. for. ar,to, bier. ar,pat, cf.fipznoę, posp. w zn. czjnn. iako prawdziwie bier. znayduie się w Od. G, 131. wiać, dmuchać, dąć, powiewać, wiać gwałtownie albo burzliwie, ztąd burzyć, podburzać, gwałtownie wzniecać, osobl.
0 namieiętnościach, 3vpbę, ar,-to, II. 21, 38G. anirnus agi-laba*ur, umysł był miotany, TtZpt pot TttatOWJ CEO 3vp'oę Cf.fl-rat, pr,,Ap. Rh. 3, G88. suspeti-sus me tu ani mus, umysł :uóy iest w obawie , papTupta ar,-Tai et:’ av5pcó-nouę, Bind. 4, 15. rozwiane, rozniesione by-waią między ludźmi; T»;ę a-•jro xpf,3zn toIov ar,S’>, otov te 'Atfpodrtfę, Has. sc. 8. od głowy coś podobnego zawiało, t. i. podobna piękność iak piękność W enery, spirabal talu, renuslas a capi te, r.zpi t’ ap-<fi te zctż/.oę ar,to, Ru huk. //. Horn. Cer. 277. pjękność ią na około obwiewaia.
ar,p, ażpoę, u Juń. i Ep. ar,p, r,zpoc, u Joń. pożn. r,r,p, fiżpoę, r„ a rzadko ó, u //owi.
1 U es. powietrze dolne, niższa warsta powietrza, powie-trzokrąg zamykający w sobie pary i wyziewy, atmosfera, ztąd wapor, mgła, ciemność, przeciwnie a\3r,p znaczy wyższe , czyste , iasne, pogodne powietrze, przeto 6cńp znaczy także to, co rzecz iaką osłania i niewidzianą czyni, II. 14, 288. o iodłeprzechodzącej przez grube , przez ukrywaią-ce ią pow ietrze ( b.r,p ) i w y-stępuiącćy aż do przestrzeni powietrza iąsnego ( ai3r,p). iipoźu. używa się posp. w r. m
a»l'r'ę,tę, niemiły,
nieprzyjemny , obrzydliwy ; w zn. inorałnćm nieprzyjacielski, gniewliwy; niaiący brzydką postać, niepozorny, JJiog. 4, 24.
o.riSia., Y), nieprzyjemność, odraza; nieprzyiazność, nie-ludzkość, nienawiść; odrażaią-ce albo natrętne i up.zykno-nc w obcowaniu postępowanie, wszystko to, co czyni człowieka nieznośnym , T/.eu-plr. char. 20.
ar,$i~co, pobudzać do niechęci, do wstrętu albo obrzydliwości.
ar,§«rpóę, ó, wstręt, odraza obrzydliwość.
ar,§ćyttoę, i ar,Sórtoę, ov, sio--wieży, taki iak słowiczy, np. cóSri; uirvoę, t. c. ilay^taToę, gdyż słowik i w nocy śpiewa.
ar;Sovf’a, ri, niedostatek ro-skoszy, Diog. 2, 89. 90.
ar,Żc'j'.0£vę, ewę , ó , pisklą-tko słowikowe, młody słowik, l alek. Ad. p. 4Ol.
ar,<}&v!£uę» o, myl. zam. azj-oovfO£iję.
ar,Sonię, tSoę, rj, zdr. od ar,-5(.)v; 2) t. c. ar,Su'V.
ar.Sió, coc, po skr. ouę, r„ u Eol. zam. ar.Swn, Sopli. At. 028.
ar,Sw.v, ovoę, r/, u .4//. takie o, ('ac:Sw) w zn. prwstkweni śpiewaczka, lecz iuż i u Ho tu. słowik. Mooaojv arOĆVEę, poeci, Ealck. Photn.'d2\. Awtcva: ar,oóv£ę, flety, Eur. T£at azjoó-v£ę, twoie śpiewy Cali. ep. 47.
ar,0wę, psłw. od ar,Sr,ę, z odrazą, niechętnie, nieprzyie-ninie; po nieprzyiacielsku, z nienawiścią, o. £^£fv Tfvt, />twi. po nieprzyiacielsku obchodzić się z kim.
ar,3zto.,r„ (ań^ę) niena-wy knienie, Bali. 72. h er odia n. 0, G, 1.
afjSiirató, u poet. zam. ar,-~£&>, nienawjkuąć, nie bydż przyzw yczaionym, z pdk. 2. ar,-Szoaon tri v£/pwv, II. 10,492.
ar,~£w, P. r,cro) nienawy-knąć, niebydż prz^zwyczaio-nym, z pdk. 2. od
cojSrę, ec, (łjSoę) nicprzy-zwyczaiony, niezwyczajny, z pdk. 2. 2) niemaiąry żadnego charakteru.
o:r,3i\0p.ax, bydź nieprZy-w ogólntm zn. powietrza, aspa ozpztn, na wiatr bić, i acpa Xa).s7y , na wiatr mówić, t. i. próżno, nadaremnie. (Pochodzi ud ar.pt iak a\3r,p odarta).
ar,tr tę , Etoę, r,, t. c. ar, pa, wianie, powiew; wiatr, powietrze, Eur. Iihes. 417.
Cf.r,otjr,xcę, cv, u Alt. ar,tt, Qr,aaao)^) niedaiący się zwyciężyć lub przewyższyć, niezwyciężony', n ioprzew yższpny.
ar,avXoę, //. 5, 8/G. zam.' ateu/oę, niegodziwy, zbrodni-czy.
afittupoc, ov , ( ar,pt wietrzny, wieiący, powietrzny, lekki iak wiatr, na powietrzu unoszący się, lotny, szybki iak wiatr, Ap. i\h.
arniopat, Qar,ff,ę') lecieć, Arut. 523.
ar,Tri, r„ t. c. ar,xr,c, Ileś. op. G43. G73.
ar,Tr,ę, ou, ó, ( arpt) wianie, dmuchanie, dęcie, avt-fiwv, ar,rat, 11.14, 254. wiatr, przeciąg powietrza; oupoę a Tf,ę, Orph. Arg. 1240. wiatr pomyślny, powaitr.
ar,TÓppooę, cv, po skr. ar,-. TĆppouę, (pEw) wiatropłynny, z wiatru płynący; ten, który swćiu plynieniem wiatr wznieca.
ar,Toę, r,, ov, wielki, Sapaoę ar,Tov, 11. 21, 395. 2) u dawnych Granmi. i n Kik. ther. , 783. nienasycony, iak aaToę. (Podług Buttm. LtJ. il. p. 235. ar,Toę i druga tegoż wyrazu forma a’ir,T0ę, tud. aivoę, pochodzą od ayto, aC<*>, lub od au, a i oj, w zn. z podziwieniein poważać, z boiażnią i nieśmiałością szanować, uwielbiać, bać się, gdzie aio) mogło powstać ze s.ł. aycj, iak paiw powstało ze si. p'ayw> a tak i przmtniki te znaczą: dziwny, wielki, okropny. Prwn. Bod. do stewn. Schncid. ob. air.Toę. Posp. lecz inniey gruntownie wyr. ten w słownikach wy-prowadzaią od ar,pif w zm przewiany , albo burzliwy, gwałtowny.)
•ar,TÓę, ć, zam. aETÓę, orzeł, Arat. 215. prwn. air.Toę, b:i,TTf,Toę,cv, t. c. ar.aar.TOC. ar,y^oę, ov, (^r,y_oę~) liiemaia-cy głosu albo dźw ięku, będąc/