360 (7)

WYPROWADZENIE WZORU (10.1)

Z rysunku 5 cynika, że kąl OAB jest równy — na zasad/k dwóch kątów, których ramiona tą wzajemnie prostopadle — kątowi ł*. W praktyce mamy jednak do c/yniema n»e z teorct>vrnym obniżeniem widnokręgu k\ lec/ z jego faktyczną wielkością k. różniącą *tę od k o kąt zw-oy refrakcją tcrcMryczną r,. Wielkość tej refrakcji okroiła wzór

(a)

gdzie b jol współczynnikiem refrakcji terestrycznej, a jego wartość średnia wynosi 0,16. Z trójkąta prostokątnego OAB wyprowadzimy tera/ wzór na k‘.

(b)

Na podstawie twierdzenia Pitagorasa mo/cmy napisać¹, żc OB* — OA^l — R^lt a ponieważ OA -- * I« (rys. 5), więc

OB~yJ(R+0)' - R*.    (c)

Podstawiając wzór (c) do wzoru (b). otrzymamy

, _k, _m >/(R+a)* - R^l _ jlaRia' _

R ^m R    I R **'

Wielkość a*IR*, jako hardzo małą, odrzucamy zc wzoru. Ponadto /c względu na malc k' przyjmujemy. ł* tg Ar' - k. Obecnie nasz. wiór na k‘ przyjmie postać

W

Z rysunku 3 wynika, że

(c)

k - k*-r„

■ho