J V
\
Wikingowie
Seksualna rozwiązłość mieszkańców pogranicza nie była typowa dla wikingów w rdzennej Skandynawii. Prawo germańskie było surowe, zwłaszcza w sprawach moralności. Mogło to mieć wpływ na brutalne odreagowywanie w czasie wypraw. Podobnie bywa dziś: gdy żołnierze stacjonują daleko od domu, ich zachowanie często odbiega od moralnych wzorców obowiązujących w rodzinnym kraju. Większość wikingów wyruszających na wyprawy to młodzi mężczyźni, stanowiący niewielką część społeczności. Zachowywali się więc podobnie, jak współcześni młodzi mężczyźni, którzy znaleźli się w innym świecie.
Teksty takie jak Ildmmdl, zawierające wypowiedzi przypisywane Odynowi, przedstawiają surowy obraz męskich zajęć w tradycyjnym społeczeństwie wikingów. IJdmnidl nawołuje słuchacza do „wyglądania za drzwi w' wypatrywaniu wroga”, „noszenia broni nawet na polu” i podkreśla, że „sława nigdy nie umiera”. Ale jest również wymagającym, często przewrotnym doradcą:
„Nie ma Lepszego ciężaru,
który może znieść człowiek niż mądrość,
... nie ma gorszego niż picie".
„Jeden może wiedzieć ale nie drugi
co wie trzeć!?, wie cały świat
„Dziękujza dzień, ałe tylko wieczorem, żonie, kiedy jest na stosie pogrzebowym, mieczowi, kiedy jest sprawdzony, dziewicy, kiedy jest w łóżku,
Lodowi, kiedy go przejdziesz, piwu, kiedy jest wypite
Wikingowie
▲ Skarb z Ilon w Norwegii, datowany w przybliżeniu na rok 860. Czy dobra te zgromadzono, by zabezpieczyć się przed despotyczny nu władcami?