70 Grzegorz Pękalski, Włodzimierz Dudziński
waż w stopie 11 występuje nadmiar cieczy w odniesieniu do wymagań stechiometrii (odcinek S- 2 jest dłuższy od odcinka ST)t po reakcji perytektycznej pozostaje więc nadmiar cieczy (odcinek 7‘- 2), która nie przereagowała z kryształami fazy stałej y. Przebieg tej reakcji można więc zapisać następująco:
f-G + Ys AfBy + Lq
Konoda 3-3" narysowana w temperaturze niższej od temperamry przemiany pery-tektyczncj wskazuje na obecność faz/t*5> + U, tworzących strukturę stopu po przemianie.
W takim czasie reakcję przemiany perytektycznej w tym stopie można napisać następująco:
Lc +Ys LG + AxBr
Korzystając przedstawionych poprzednio wiadomości, można zapisać reakcję przemiany dla stopu przed-perytektycznego położonego pomiędzy punktami S i 7*jako:
Wróćmy ponownie do analizy stopu II w temperaturach niższych od temperatury przemiany perytektycznej. W obszarze TGUH po przemianie perytektycznej występuje ciecz L oraz AxBy. W miarę obniżania temperatury zmienia się (maleje) udział cieczy, a zwiększa się ilość zw iązku AxBy. Faza ta ma stały skład chemiczny, natomiast skład chemiczny cieczy zmienia się wzdłuż linii GH. Przykładowo w temperaturze 3' -3 - 3"
3' - 3 .
y-r
udział cieczy wynosi ——— 1009^ , a w temperaturze 4' - 4 - 4" udział ten wynosi:
4'-4
%L *—--100% . W miarę dalszego obniżania temperatury ciecz osiąga skład punktu
4' - 4'
eutektycznego H i w analizowanym stopie zachodzi przemiana eutektyczna z nadmiarem fazy A \Br, która pozostaje po przemianie, zapisana w sposób następujący:
Lff + AfBy r-r [AxBy + ^)+ AxBy
Po przemianie eutektycznej stop ten składa się z nietrwałej fazy międzymetalicznej AxBr oraz roztworu stałego p. Jego struktura zaś składa się z kryształów AxBr oraz eutek-tyki (AxBy + P) - rys. 5.9. Udziały składników struktury stopu można określić za pomocą wykresu Sauveura (rys. 5.2d) lub można je też obliczyć, korzystając z reguły dźwigni.
Jak wynika z rys. 5.8, rzut punktu H na oś składów chemicznych (/f) wyznacza skład wyłącznie eutektyki (100% mieszaniny (AxBy+ Pw-)). Konoda Y - H wyznaczona w temperaturze otoczenia umożliwia określenie odpowiednich udziałów fazy międzymetalicznej i eutektyki w tym stopie: 1
J
%AxBy = 100% , a %{AxBy + p)
5-Y Y-H'
Rys. 5.9. Wykres równowagi układu dwóch składników A i B - opis strukturalny
Wyniki przedstawionej analizy przemian zachodzących podczas chłodzenia stopów I, II i II posłużyły do opisu strukturalnego wykresu przedstawionego na rys. 5.9. Opis ten jest ważny z tego powodu, że to właśnie mikrostruktury stopów są obserwowane w trakcie badań mikroskopowych. Korzystając zatem z wykresu równowagi, można określić rodzaj struktury, jaka będzie występować w stopie, w warunkach równowagi, w dowolnej temperaturze. Stosując regułę dźwigni, można także obliczyć udziały poszczególnych składników struktury, co z kolei ułatwia identyfikację obserwowanej mikrostruktury stopu.
Zadania do wykonania
Na podstawie otrzymanego rysunku rzeczywistego dwuskładnikowego wykresu równowagi należy:
1. Opisać fazy występujące na wykresie i podać ich charakterystyki.
2. Zidentyfikować przemiany fazowe występujące na wykresie, zapisać reakcje zachodzące podczas tych przemian oraz opisać wszystkie pola wykresu, z uwzględnieniem struktur powstających w wyniku przemian fazowych.
3. Korzystając z reguły dżwigai, obliczyć udziały faz i struktur stopów w temperaturze podanej przez prowadzącego zajęcia.
4. Naszkicować teoretyczne mikrostruktury stopów w temperaturze wskazanej przez prowadzącego.