33 (28)

v*vmv ycmp$ i\ą nn swoną u«xk$u wmaydata, który mc był 7.whp\y żadnymi mmi 2 cw», który 7W.C i wsztetó mógł wysikać zdecydowanie pizcriwko Habsburgom i który bet wahaniu obiecał poślubić niemłodą Anną Jagiellonką, a co ważniejsze, który te ustrzeżeń obiecywał Polakom zaprzysiąc wszystko, czego od niego żądano, i który wreszcie w sto* sownej chwili przed swym obiorem dal braciom Zborowskim sute uposażenie ^vs, 'Cym kandydatem był wojewoda siedmiogrodzki Stefan Batory, On był tym, który miał wyjść zwycięsko z rywalizacji o polska koroną miedzy cesarzem a Mmberkiem i który w następnych latach miał się

Ironią losu było, że również i tym razem Maksymilian 11 nie omieszkał wysłać do Polski swego delegata, który miał starać się o tron dla Habsburgów. Delegatem tym był marszałek czeskiej korony, Bcrtold z Lipy. Niestety, w czasie podróży do Polski zachorował i na sejm elekcyjny do Warszawy się nie dostał^w. Ale i tak członkowie habsburskiego poselstwa (biskup wrocławski Cerstmann, najwyższy starosta śląski Logau i poseł Dudicz) powoływali się przed sejmem polskim na pokrewieństwo narodów czeskiego i polskiego i na znajomość języka polskiego u kandydata habsburskiego.

Rozpatrując sprawę kandydatury Rożmberka na tron polski trzeba stwierdzić, że on sam starał się o koronę polską, zachęcał swych polskich sprzymierzeńców do agitacji i wierzył w sukces swoich starań. Podobnie jednak* jak przy dawniejszych dążeniach do wytworzenia wspólnego państwa czesko-polskiego, tak i teraz pojawiły się przeszkody. Partia Rożmberka była niejednolita. Nie było w niej wszystkich zwolenników