33 (477)

OSTEOLOGIA 29

Ryc. 6. Kąt mostka (angulus sterni)

Struktura ta, wskazana na rycinie obok palcem badającego, stanowi linię połączenia między rękojeścią (ryc. 4) a trzonem mostka (ryc. 7) na wysokości drugiej pary żeber. Połączenie to ma kształt dwuściennego kąta o wystającym do przodu grzbiecie.

Ryc. 7. Trzon mostka (corpus sterni)

Dwa palce badającego wskazują umiejscowienie części mostka, zawartej między jego kątem (ryc. 6) a wyrostkiem mieczykowatym (ryc. 8). Badanie pai-pacyjne powierzchni przedniej trzonu mostka pozwala wyczuć trzy lub cztery poprzeczne grzebienie (ślady zrostu elementów składowych w życiu płodowym, które u wielu zwierząt pozostają odrębne [sternebrae]), a także pionowe chropowatości, stanowiące miejsca przyczepu pęczków mostkowo-że-browych mięśnia piersiowego większego (patrz też ryc. 39 w rozdziale „Bark").

Ryc. 8. Wyrostek mieczykowaty (processus xiphoideus)

•est to najbardziej dystalna część mostka, położona poniżej trzonu (ryc. 7) i stanowiąca przedluże-~-<e jego powierzchni tylnej. Podczas badania pal-oacyjnego wyczuwa się ją zatem jako nieco cofniętą. Zakończenie wyrostka mieczykowatego cywa ponadto rozdwojone i różnie skierowane (do crzodu do tylu lub bocznie), dlatego dostępność te struktury w badaniu charakteryzuje się dużą zmiennością osobniczą.

Jwaga U człowieka dorosłego wyrostek mieczy-• cwały jest niemal zawsze chrzęsłny.