38 (356)

OSTEOLOGIA 33

Na rycinie obok uwidoczniono końce mostkowe żeber prawdziwych (1) do szóstego włącznie (żebro siódme widać na poniższej ryc. 20). Zebra można łatwo policzyć zaczynając od kąta mostka (patrz ryc. 6), który odpowiada żebru drugiemu. Żebra prawdziwe występują w liczbie siedmiu par Patrz uwaga do ryc. 11.

Ryc. 19. Żebra prawdziwe (costae verae)

Ryc. 20. Żebra rzekome (costae spuriae)

Ryc. 18. Koniec tylny żebra drugiego (os costale)

Na rycinie obok pokazano badanie palpacyjne końca tylnego (kręgosłupowego) zebra drugiego możliwe dzięki odsunięciu mięśnia czworobocznego (1) i ustaleniu uchwytu do tylu i poniżej żebra pierwszego (patrz ryc. 12).

Istnieją trzy pary żeber rzekomych, które na rycinie obok wskazano uchwytem kilku palców badającego. Żebra te (ósme, dziewiąte I dziesiąte; 8, 9, 10) łączą się między sobą za pośrednictwem końca przedniego każdej z chrząstek, która przedłuża je aż do chrząstki zebra położonego powyżej Chrząstki żeber rzekomych wraz z chrząstką żebra siódmego (7) tworzą obustronnie luki żebrowe.