39 (266)

>j *iecka składnica zdobytego sprzętu pancernego, widoczne zdobyte czołgi PzKpfw II (F) Sd Kzz 122 Flammpanzer II nr „211” i

~122~ z 100. Panzer Abteilung (Flamm), Moskwa, 1941-1942. Soviet depot of captured armored fighting yehicles. In the foreground are WdLpfwIl (F) Sd Kzz 122 Flammpanzer II coded “211 ” and "222" from the lOOth Panzer Abteilung (Flamm), Moscow, 1941-1942. [ASKM]

ZASTOSOWANIE BOJOWE

I Choć bataliony czołgów z miotaczami płomieni zostały sfor-Ldm ane już wiosną 1940 roku. Zadaniem tych jednostek miało imc niszczenie umocnień na Linii Maginota. Z powodu usterek -.łnmpanzer II czołgi nie nadawały się jednak natychmiast do ,aafiosowania bojowego. W tej sytuacji za chrzest bojowy iBEmieckiej broni pancernej wyposażonej w miotacze ognia, pjcada przyjąć działania bojowe prowadzone przez poje-r.^zy, wspomniany już PzKpfw I Sd Kfz 101 Ausf. A „R15", składu 5. Dywizji Lekkiej DAK, walczącej na przedpolach Hcryuku, w kwietniu 1941 roku.

ednostki czołgów z miotaczami płomieni zostały całkowicie wyekwipowane dopiero wiosną 1941 roku. 100. Panzer lung (Flamm) posiadał 22 czołgi PzKpfw II Sd Kfz 121, 2 □niser Tank Mark IV A13 Mk II ,42 czołgi PzKpfw II (F) Sd Kfz 12    5 PzKpfw III Sd Kfz 141 Ausf. G i jeden

³i.nzerbefhlswagen III Sd Kfz 267. Batalion został przydzielony «e 18. Dywizji Pancernej XXXXVII. Korpusu Zmotoryzowanego, Z. Grupy Pancernej, Grupy Armii „Środek".

Z <olei 101. batalion posiadał 25 czołgów PzKpfw II Sd Kfz 121 zaś pozostały sprzęt stanowiła taka sama liczba czołgów, •eso samego typu, jaką posiadał 100. batalion. Batalion został erz\dzielony do XXXIX. Korpusu Zmotoryzowanego, 3. Grupy pucem ej, Grupy Armii „Środek". Ostatnia jednostka 102. fesralion wchodził w skład IV. Korpusu Armijnego, 17. Armii, trupy Armii „Południe".

Taktyka użycia jednostek uzbrojonych w czołgi z miotacza-nm ołomieni przewidywała, że czołgi mogą być użyte bojowo Bj^o w sprzyjających warunkach, tam gdzie zastosowanie IzasNCznych typów uzbrojenia (armaty, karabiny maszynowe) sie ^rokowało osiągnięcia szybkiego powodzenia. Działania czołgów uzbrojonych w miotacze płomieni miało także od-SEŻahwać na psychikę nieprzyjacielskich żołnierzy.

on the Western Front. In Yugoslavia PzKpfw B2 (F) tanks were allocated to the 7th SS-Freiwillige Gebirgs Division “Prinz Eugen ”.

COMBAT USE

The German units armed with tanks fitted with flame throw-ers had their baptism of fire during fights in the area of Tobruk inApril 1941.

In Africa only one such tank was used in combat; it operated in the foreground of Tobruk.

Nevertheless, battalions of tanks fitted with flame throwers had been formed as early as in spring 1940. The planned task of these units was eliminations of fortifications on the Maginot Linę. However, due to defects Flammpanzer II tanks were not suitable for immediate combat use.

Units of tanks with flame throwers were fully eąuipped as late as in Spring 1941. The lOOth Panzer abteilung (Flamm) pos-sessed 24 PzKpfw II Sd Kfz 121 tanks, 2 Cruiser Tank Mark IV A13 Mk II, 42 PzKpfw II (F) Sd Kfz 122 tanks, 5 PzKpfw III Sd Kfz 141 Ausf. G 5, and one Panzerbefhlswagen III Sd Kfz 267. The battalion was allocated to the 18th Armored Division, the XXXXVIIth Motorised Corps of the 2nd Armored Group, within the structures of Army Group “Mitte ”.

The lOlst Battalion had twenty five PzKpfw II Sd Kfz 121 tanks; the remaining eąuipment was identical to this of the lOOth Battalion (without Cruiser Tank). It was allocated to the XXXIXth Motorised Corps of the 3rd Armored Group, within the structures of Army Group “Mitte”. The last unit, i.e. the 102nd Battalion, was incorporated into the IVth Army Corps of the 17th Army within the structures of Army Group “Siid ”.

According to the tactics of using units armed with tanks fitted with flame throwers, such tanks were to be used in combat only in favourable conditions, where the application of classical armament types (such as guns and machinę guns) could not be

39