wanie błędów i akcentowanie tego, co zostało wykonane prawidłowo. Powtarzanie ćwiczeń, które z biegiem czasu staje się prawidłowo wykonywanym nawykiem ruchowym, nauczane w formie fragmentów gry czy gier jest o tyle cenne, że odbywa się w walce z przeciwnikiem, co doskonali również przygotowanie taktyczne a jednocześnie wskazuje, jaki element techniki w danej sytuacji boiskowej zastosować. Prawidłowy nawyk techniczny staje się równocześnie nawykiem taktycznym. Organizacja ćwiczeń technicznych w formie gier lub fragmentów gry powinna odbywać się w małych grupach (3-8 zawodników) na ograniczonym polu o równej powierzchni; ograniczenie pola gry (np. siatką) skraca przerwy w treningu, zwiększa częstotliwość, ilość powtórzeń i atrakcyjnych zajęć. Wszechobecnym elementem szkolenia sportowego powinien być indywidualny trening techniczny, którego częstotliwość na etapie przygotowania podstawowego i ukierunkowanego powinna wahać się w granicach 1-2 jednostek treningowych w mikrocyklu.
W każdym treningu z pitką o charakterze technicz-no-taktycznym powinien znaleźć się czas na doskonalenie techniki indywidualnej zawodnika. Są to głównie ćwiczenia zmierzające do doskonalenia panowania nad piłką. Będą to również różne formy strzałów i uderzeń piłki głową. Zajęcia z zakresu gry należy planować według następującego schematu:
a) pierwsze zajęcia - stereotypowe
b) drugie zajęcia - dynamiczne
c) trzecie zajęcia - adaptacyjne.
W zajęciach stereotypowych jedno ćwiczenie powtarzamy wiełe razy, bez zmiany warunków zewnętrznych w celu opanowania danego elementu lub ćwiczenia. W dynamicznym uzupełniamy ćwiczenia, zmieniając warunki zewnętrzne (przeciwnik, inna forma ćwiczenia, większe tempo, itp), W zajęciach adaptacyjnych ćwiczenia występują w formie fragmentów gry, gier lub zabaw. Stereotypowe zajęcia planuje się w pierwszej części mikrocyklu, natomiast dynamiczne i adaptacyjne - w drugiej. Tego rodzaju zajęcia mogą być tematyczne (poświęcone tylko doskonaleniu techniki) jak również poświęcone kształtowaniu zdolności (notorycznych (7).
Najczęściej występujące błędy w zakresie podstawowych elementów technicznych występujących u naszych piłkarzy
- mały repertuar uderzeń różną częścią stopy, w zależności od sytuacji na boisku
- preferowanie sygnalizowanego uderzenia wewnętrzną częścią stopy
- brak wykorzystania masy ciała oraz szybkości i pełnego wymachu przy uderzeniu na dalszą odległość i przy strzałach
- mało uderzeń bez przyjęcia piłki
- brak decyzji i odwagi na strzał z dystansu (większość bramek pada w obrębie pola karnego)
- brak uderzeń z rotacją
- słaba gra głową będąca konsekwencją małej sprawności fizycznej
- mała podzielność uwagi i niedostateczny przegląd sytuacji, nie pozwalający na właściwy od strony technicznej wybór właściwego elementu technicznego (głównie uderzeń)
- przyjęcie piłki w miejscu
- brak przygotowania do wykonania dalszych manewrów (prowadzenie, strzał, zwód iłp.)
- brak umiejętności przejęcia piłki od przeciwnika
- duże straty przy przyjęciu w biegu
- duże straty piłki przy przyjęciu na małej przestrzeni pod naporem przeciwnika (braki w grze ciałem)
Prowadzenie pliki
- mała umiejętność prowadzenia piłki na dużej szybkości sposobem zależnym od odległości przeciwnika i bramki
- zbyt rzadkie prowadzenie ze zmianą kierunku i tempa biegu
- zbyt rzadkie prowadzenie piłki z zachowaniem przeglądu sytuacji i możliwością dalszego zagrania.
Zwody i drybllng
- mały repertuar zwodów
- mało zwodów opanowanych do perfekcji w zależności od pozycji na boisku
- brak odwagi i zdecydowania przy wykonywaniu manewrów w sytuacji 1:1, 1:2
Odbieranie piłki
- niewłaściwy wybór ataku na przeciwnika z piłką
- brak odbiorów piłki pozwalających na kontynuowanie gry i przejście do kontrataku
- brak właściwej oceny sytuacji, zagrożenia bramki
- słaba gra wślizgiem
- element całkowicie zaniedbany, a wynikający po części z braku znajomości przepisów i słabej sprawności fizycznej.
Widzimy zatem, że rejestr braków technicznych jest duży, dlatego wysiłek trenerów powinien się skupić na nauczaniu i doskonaleniu elementów technicznych z uwzględnieniem wymienionych braków.
Przedział wiekowy od 6 do 10 lat
' 'W przedziale wiekowym od 6 do 10 lat najważniejszym celem nauczania jest nabieranie doświadczenia w kontakcie z piłką. Te cele nauczania można osiągnąć poprzez proste i dostosowane do wieku formy gier i zabaw (trener daje przy tym ogólne wskazówki dla podopiecznych). Główne zadanie leży natomiast w pobudzeniu dzieci do gry i zabawy.
1. Oferować interesujące ćwiczenia i formy gier i zabaw, z których chłopcy i dziewczęta mają wiele radości.
2. Stosować proste zadania i udzielać niewielu wskazówek dla korekty wykonywania ćwiczeń.
3. Stosować różne formy małych gier w małych grupach, aby umożliwić jak najczęstszy kontakt z piłką.
4. Pozostawić dzieciom wystarczająco dużo czasu na wykonanie ćwiczeń.
5. Zapewniać wiele gier potrzebnych do zbierania własnych doświadczeń.
6. Pozwalać zawodnikom dzielić się własnymi przeżyciami i doświadczeniami związanymi z kontaktem z piłką (po grach i ćwiczeniach).
7. Stosować dużo pochwał.