400 401 (4)

tu B będzie wyższy niż potencjał punktu A. Na oporności wystąpi napięcie sygnału skierowane zgodnie ze strzałką na rys. 7-29, dodające się do napięcia sygnału odkładającego się na fi" . W wyniku, sumaryczne napięcie jest doprowadzane między siatkę a katodę lampy L2, gdyż punkt połączenia R', i RjJ jest doprowadzony do siatki tej lampy, a punkt A w stosunku do sygnału ma potencjał katody, gdyż na fi* brak jest napięcia sygnału.

W wyniku, w obwód siatka-katoda lampy L2 jest doprowadzone zwiększone napięcie sygnału, co znacznie zmniejsza asymetrię napięć wyjściowych. Jeżeli napięcie wyjściowe gałęzi odwracającej fazę jest większe niż napięcie gałęzi wzmacniającej, występuje analogiczny proces samoregu-lacji układu; przy tym napięcie układu na fiu. ma fazę przeciwną niż napięcie na R'J 1 odejmuje się od niego. W wyniku do siatki lampy L2 jest doprowadzana różnica napięć i napięcia wyjściowe obu gałęzi wyrównują się.

W ten sposób napięcie sygnału powstające na oporności R„ przy nierówności napięć wyjściowych wytwarza w stopniu sprzężenie zwrotne wyrównujące automatycznie (samoczynnie) napięcie wyjściowe, skąd układ otrzymał nazwę układu z autoregulacją.

Z analizy wynika (Lit. 4, str. 330...331), że asymetria napięć wyjściowych gałęzi na średnich częstotliwościach maleje pod wpływem oporności równoważącej Ru. w układzie z rys. 7-29a w przybliżeniu

(7.131)

1 +

kj.tIr Ru-

2 R_w+R,

gdzie; — współczynnik wzmocnienia gałęzi odwracającej fazę, fi« ⁼ K«j ⁼    •

Wartość R,,, przyjmuje się rzędu 0,5 R_sil gdyż przy tym oporność obwodu

siatki stopnia mocy dla prądu

C„

Rys. 7-30. Uproszczona odmiana stopnia inwersyjnego zrównoważonego o wspólnej katodzie

stałego wzrasta niewiele, wyrównujące działanie oporności R,,. jest zazwyczaj wystarczające. Na przykład, jeżeli asymetria napięć wyjściowych gałęzi konwencjonalnego stopnia odwracającego fazę ze wspólną katodą wynosi 20®/«, to przy współczynniku wzmocnienia gałęzi odwracającej fazę k_a: = 30, a Ri = 0.2 M£ł, to włączenie oporności R,v = = 0,5, R» = 0,2 MQ. zmniejszy asymetrię zgodnie z (7.131) do 2,4*/o, co stanowi wartość dopuszczalną.

\ Jeżeli w układzie zrównoważonym odwracającym fazą zewrzemy oporność R," zmniejszając jednocześnie wartość Ru do określonego poziomu, to stopień zachowa swoje własności. Taki uproszczony stopień zrównoważony, odwracający fazą ze wspólną katodą jest przedstawiony na rys. 7-30. Wartość Ru przyjmuje sią tutaj (L5, str. 433) równą

r+l+ —

K 1 = R,:

Rs+Rrt

(7.132)

gdzie

^uilr

Qai + R.

R, =

Cii Rts Cit+R.s

Tutaj K_ai — współczynnik amplifikacji lampy L2,

Q_ai — oporność wewnętrzna lampy L2 w punkcie spoczynkowym.

Oporność wejściowa i wejściowa pojemność dynamiczna stopnia ze wspólną katodą, włącznie z jego odmianami samorówno-ważącymi się nie różni się od takich samych w konwencjonalnym stopniu oporowym.

Stopień odwracający fazę ze wspólną katodą w układzie konwencjonalnym i zrównoważonym jest w zasadzie stosowany we wzmacniaczach akustycznych jako stopień przejściowy od układu pojedynczego do przeciwsobnego, gdzie jego własności, zwłaszcza w odmianach zrównoważonych są zupełnie zadowalające.

7.4.7. Układy wzmacniaczy ze sprzężeniem zwrołnym

Najprostsze układy ze sprzężeniem zwrotnym, obejmującym tylko jeden stopień i dlatego stosowane tylko przy małej głębokości sprzężenia (do kilku), są przedstawione na rys. 7-31 i 7-32. Układ z rys. 7-31 ma równoległe napięciowe sprzężenie zwrotne, zmniejszające oporność wejściową, oporność wyjściową oraz współczynnik zawartości harmonicznych obejmowanego stopnia. Oporność wejściowa elementu wzmacniającego maleje tutaj

p

1 + K, -5—7-5- razy, współczynnik zawartości harmonicznych

ti%p T tir

1 + k_ulr ——7—— razy, gdzie R_r — oporność układu między

titp 1 Rr

punktem A a wspólnym przewodem przy odłączonej pętli sprzężenia zwrotnego, równa dla odmiany lampowej równolegle połą-

401

u Wzmacniacze elektronowe