415 (10)

Nazwa betonu wskazuje, że jest on przeznaczony do budowli hydrotechnicznych tj. takich, które co najmniej jedną powierzchnią - choćby w części - poddane są stałemu działaniu wody - rys. 20.1.

20.1.1.    Podział konstrukcji hydrotechnicznych mających wpływ na dobór składu betonu

Generalnie wyróżnia się konstrukcje: nie masywne; masywne o minimalnej grubości przekroju 50 do 150 cm; masywne o minimalnej grubości > 150 cm.

Wszystkie trzy wymienione grupy mogą być: stale obustronnie zanurzone w wodzie; stale jednostronnie stykające się z wodą; podlegać zmiennemu zawilgoceniu; tylko w części (np. do pewnej wysokości) stykające się z wodą, a w pozostałej ewentualnie narażone na wodę opadową.

Rodzaj kontaktu konstrukcji z wodą decyduje o zakresie oddziaływania wody, a mianowicie: nacisk z przenikaniem wskrośnym; nasycanie kapilarne; oddziaływanie mechaniczne przy płynięciu wody wzdłuż konstrukcji; uderzenie krą lodową, spławianym drewnem, tarcie wleczonym materiałem sypkim, np. piaskiem, kamieniem, dowolnym innym rumoszem; zamarzanie wody znajdującej się w betonie; oddziaływanie korozyjne typu chemicznego.

W przypadku konstrukcji masywnych często rozróżnia się i oddzielnie traktuje beton strefy zewnętrznej i strefy wewnętrznej. Beton strefy wewnętrznej ocenia się tylko według zdolności przenikania wody.

Typow-e konstrukcje hydrotechniczne niemasywne to zbiorniki na ciecze, osadniki, obudowy obrzeży rzek, kanały. Do tego typu konstrukcji hydrotechnicznych powinno się zaliczyć także chłodnie kominowe, czego obecne przepisy nie przewidują. Płaszcze chłodni podlegają bowiem stałemu działaniu ciśnienia pary wodnej oraz jej kondensatowi. Niektóre konstrukcje niemasyw ne mogą być wykonywane z prefabrykatów, natomiast wszystkie mogą być betonowane bezpośrednio w miejscu przeznaczenia czyli „na mokro".

Konstrukcje masywne, to przede wszystkim zapory, jazy, śluzy oraz filary i przyczółki mostów. Zawsze wykonywane są metodą „na mokro".

20.1.2.    Jakość betonu hydrotechnicznego

Odpowiednio do rozróżnionych wyżej typów konstrukcji oraz ich wymiarów i warunków eksploatacji, producent mieszanki betonu i wykonawca konstrukcji musi dostosowywać jakość betonu począwszy od właściwości mieszanek, poprzez sposób układania i zagęszczania, aż po sposób pielęgnacji i ewentualnej zewnętrznej dodatkowej obróbki.

W każdym przypadku najważniejszą właściwością jest wodoszczelność, a następnie nasiąkliwość i odporność na oddziaływania chemicznie agresywne oraz mechaniczne (w tym na zamarzanie). Wytrzymałość na ściskanie jest istotna w konstrukcjach niemasyw-nych i dość ważna w strefie zewnętrznej pozostałych konstrukcji. Z reguły, zapewnienie żądanej wodoszczelności. w^r każdym przypadku, spełni z odpowiednim zapasem wymóg koniecznej minimalnej wytrzymałości. Większość konstrukcji masywnych przeciwstawia się naporowi obciążenia tylko swoją masą. Przyjmowana wytrzymałość na ściskanie wynika z warunku zabezpieczenia trwałości.

Stosownie do przewidywanej wymaganej trwałości konstrukcji, uwzględniając możliwość krotności zamrożenia, dopuszczalnej szybkości, ilości i głębokości wnikania wody.

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005

409