Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN *?01-144? 1-9. Oby WN PWN 2005
4) postępować jak w w pkt. 1), lecz zastosować od zewnątrz odpowiedniej jakości betonowe elementy jako deskowanie tracone.
5) stosować dowolny z wyżej podanych sposobów, lecz w mieszance betonowej układanej warstwowo zatapiać duże kamienne otoczaki (<J> 20 do 30 cm) w ilości do 20% objętości betonu. Zatapiane kamienie nie mogą się stykać ze sobą i dlatego powinny być wrzucane ręcznie.
Zupełnie inną techniką betonowania konstrukcji masywnych jest metoda dwuetapowa (ang. Prepactconcrete) - pkt 17.8.2. W Polsce po udanych wdrożeniach, przedmiotowa metoda została z czasem zaniechana, choć była bardzo dobra w przypadku betonowania pod wodą.
Układanie i zagęszczanie mieszanki musi dać konstrukcję jednorodną, monolityczną i w pełni wodoszczelną. Zabiegi nie różnią się zasadniczo od opisanych wf punkcie 17.5. Mimo że zasady wykonywania i wymagania technologiczne są analogiczne jak dla betonów zwykłych, to jednak żądane właściwości (cechy wytrzymałościowe i fizyczne) beton może uzyskiwać dopiero po 90 dniach lub nawet po 360 dniach, a nie po 28 dniach, jak beton zwykły.
Beton taki charakteryzuje się podwyższoną wodoszczelnością co najmniej do stopnia W6 i stosowany jest głównie do budowy zbiorników na ciecze i obudowy rzek - rys. 20.1. Beton jest dostatecznie wodoszczelny w danej konstrukcji, jeśli na zewnętrznej stronic
20.2. Zbiornik na ciecz wykazujący przecieki