448 449 (4)

Tablica 9.2

Typ itopoiA lub obwodu		y.UBj
Stopień transformatorowy wyjściowy lub wstępny z triod.-| i obciążeniem czynnym	- (0.6...1)	— (0,5... ł)
Stopień transformatorowy wyjściowy lub wstępny na
lampie z siatką ekranową i obciążeniem czynnym	- (0,8...1,5)	- (0,2-.0,3)
Stopień tranzystorowi’ transformatorowy wyjściowy lub wstępny	—(1—2)	—(0...02)
Stopień transformatorowy triodowy wstępny o obciążeniu pojemnościowym	- (0.6...1)	-1—410
Stopień transformatorowy wstępny na lampie z-siatką ekranową o obciążeniu pojemnościowym i boczniku w pierwotnym uzwojeniu transformatora	- (0,8...1,5)	- 1-410
Stopień oporowy wstępny z triodą zasilający lampę z siatką ekranową	—(0,2...0,6)	-0,1
Stopień oporowy wstępny z triodą, zasilający triodę	- (0,2...0,6)	- (03-0,4)
Stopień oporowy wstępny na lampie z siatką ekranową, zasilający lampę ekranową	0 c? 1	O O 1
Stopień oporowy wstępny na lampie z siatką ekranową, zasilający triodę	- (0,3-0,9)	- (03-0,6)
Stopień oporowy wstępny tranzystorowy	- (0,5...1)
Transformator wejściowy o obciążeniu czynnym z rdzeniem permalojowym	- (03...0,8)	- (0,1-03)
Transformator wejściowy o obciążeniu czynnym z rdzeniem ze stali transformatorowej	r (03... 1)	- (0,5-1)
Transformator wejściowy o obciążeniu pojemnościowym	- (0,5... 1)	-1 ...410
Układ rozdzielający RC na wejściu, wyjściu lub między stopniami wzmacniacza lampowego	- (0,1...03)	0
Układ rozdzielający RC na wejściu, wyjściu lub między stopniami wzmacniacza tranzystorowego	- (0,3...1)	0
Układ polaryzacji katodowej RtCk w stopniu lampowym	-(0,1...0,3)	0
Układ R,C, w doprowadzeniu siatki ekranującej stopnia lampowego	- (0,1...0,3)	0
Układ RtC, w stopniu stabilizacji emiterowej	- (03...1)	0

Uwaga: Wartość Yg(dO) “leży od dynamicznej pojemności wejściowej tranzystora następnego stopnia.

Zestawiając w ten sposób prowizoryczny podstawowy układ wzmacniacza, w przypadku wzmacniacza akustycznego dodaje się zniekształcenia częstotliwościowe osobno dla dolnych i górnych częstotliwości, przyjmując wartości Ydm) i Y_e(JB) z tablicy 9.2. Dla wzmacniaczy stacjonarnych wartość Y_d(_dB) przyjmuje się

blizszą od dolnej podanej granicy, dla wzmacniaczy przenośnych i miniaturowych — wartość zbliżoną do granicy górnej. Wartości Yj-uB) przyjmuje się średnie z podanych.

Jeżeli obliczona suma zniekształceń częstotliwościowych na dolnej częstotliwości roboczej okaże się dużo mniejsza niż wartość dopuszczalna dla wzmacniacza, to zwiększa się zniekształcenia na stopień do otrzymania sumy, równej lub nieco niższej niż suma zniekształceń złożona dla wzmacniacza. W tym przypadku wzmacniacz projektuje się bez korekcji małej częstotliwości.

Jeżeli natomiast obliczona suma znacznie przekracza wartość dopuszczalnych zniekształceń dla wzmacniacza na dolnej częstotliwości, to w jednym lub kilku stopniach wprowadza się korekcję małej częstotliwości za pomocą filtru C,R, lub sprzężenia zwrotnego o takiej wartości, aby wypadkowe zniekształcenia częstotliwościowe na dolnej częstotliwości roboczej były 1,5 ... 2 razy mniejsze niż wartość dopuszczalna dla wzmacniacza. Jest to konieczne ze względu na rozrzut parametrów elementów wzmacniających oraz tolerancję części składowych.

Jeżeli wymagana jest charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza z podniesieniem na dolnej częstotliwości roboczej, to wartości zniekształceń częstotliwościowych przypadających na stopień przyjmuje się z tablicy 9.2, odpowiednio do wskazówek omówionych poprzednio. Dodaje się je oraz wprowadza się we wzmacniaczu korekcję małej częstotliwości o takiej wartości, przy której otrzymuje się żądane podniesienie charakterystyki.

Jeżeli zniekształcenia na górnej częstotliwości roboczej obliczone po dodaniu będą dużo mniejsze od wartości dopuszczalnej dla wzmacniacza, to zniekształcenia przypadające na stopień są zwiększane do wartości, przy której ich suma będzie równa lub nieco mniejsza od wartości założonej. Korekcji wielkiej częstotliwości w tym przypadku nie wprowadza się.

Jeżeli suma zniekształceń na górnej częstotliwości jest nieco większa niż założona dla wzmacniacza, w jednym ze stopni wprowadza się korekcję wielkiej częstotliwości, doprowadzając wypadkowe zniekształcenia częstotliwościowe wzmacniacza na górnej częstotliwości roboczej do 0,5... 0,7 wartości, założonej dla wzmacniacza. Korekcję wielkiej częstotliwości wę wzmacniaczu akustycznym można uzyskać za pomocą transformatora wejściowego o obciążeniu pojemnościowym, układu korekcji szeregowej, sprzężenia zwrotnego oraz innych sposobów.

Jeżeli chcemy uzyskać charakterystykę częstotliwościową wzmacniacza podniesioną na górnych częstotliwościach roboczych, to po dodaniu zniekształceń częstotliwościowych stopni wprowadza się we wzmacniaczu korekcję wielkiej częstotliwości

449

29 Wzmacniacie elektronowe