Elementem strukturalnym tkanki mięśniowej gładkiej sa^ komórki kształtu -.kou... wrzecionowatego, rzadko zaś gwiaździstego.
^ ' Długość komórek mięśniowych gładkich (myocyfus monstriatus) waha się
od około 20 do 30 um. Moga^ także występować krótsze komórki, jak np. w warstwie środkowej aorty, lub wyjątkowo długie, dochodzące do 500 i więcej um w ciężarnej macicy.
- łCcug.
[ <L\4-
*
c:»-xJ2U».£-
Grubość komórek mięśniowych w ich środkowej najszerszej części wynosi przeciętnie 3-10 um. W skurczu komórka mięśniowa gładka jest zawsze k*ótsza i grubsza od komórki rozkurczonej. Na przekroju poprzecznym mięśnia gładkiego obserwujemy dużą różnorodność grubości poszczególnych przekrojonych, poprzecznych komórek mięśniowych, zależnie od tego, na jakiej wysokości zostały one przecięte. W środkowej, najszerszej części komórki leży owalne lub pałeczkowate wydłużone jadro.
Ciało komórkowe wykazuje bardzo delikatne podłużne prążkowanie, utworzone z wiązki włókienek kurczliwych miofibryli. Włókienka te są zbudowane z istoty białkowej, w mikoskopie polaryzacyjnym sa^ one anizotropowa, podwójnie łamiace światło, nie sa widoczne w zwykłym mikroskopie. Włókienka kurczliwie biegną podłużnie łącząc końce komórki i tworząc pęczki. Cytoplazma komórki mięśniowej, zwana sarkoplazmą, wyraźnie występuje jedynie w najbliższym sąsiedztwie jądra. Tam też sa^ widoczne charakterystyczne dla komórek mięśniowych skupiska mitochondrii, strefa Golgiego oraz centrosom. Wrzecionowate komórk tkanki
mięśniowej gładkej układają się ściśle obok siebie w ten sposób, że do części szerokiej (środkowej) jednej komórk przylega cieńsza część obwodowa drugiej komórk. Komórki tak ułożone tworzą^ pęczk lub warstwy w postaci błon mięśniowych. Poszczególne większe skupiska komórek mięśniowych gładkich sa^ pooddzielane tkanką łączną wiotką, łącznie z którą wnikają do mięśni naczynia krwionośne i nerwy. Każda komórka jest otoczona gęstą siateczka^ wiókenek katkowych, całość pęczka, szczególnie końca pęczka, tych komórek - włókienkąmi sprężystymi.
Mięśniówka gładka występuje w:
1) ścianie przewodu pokarmowego - tu powoduje ona ruch robaczkowy jelit oraz nadaje napięcie ścianom jelit, reguluje szerokość ich światła;
2) w pęcherzyku żółciowym;
3) drogach oddechowych poniżej krtani (tchawica, oskzela, oskrzelik);
4) drogach moczowych (moczowody, pęcherz moczowy);
5) narzadach płciowych (macica, jajowród i pochwa);
6) torebkach dużych narządów' miąższowych (nerka, śledziona);
7) skórze;
!