krzyżowania najlepszych przedstawicieli trzech wspomnianych dzikich grup kolorystycznych zaczęły się jednak pojawiać ryby całkowicie nieprzypominające wzorem i kolorystyką dzikich przodków. Nieuchronnie nadchodziła chwila usystematyzowania form barwnych, które akwaryści zaczęli uzyskiwać. Pierwsze sukcesy w tym względzie odnotowano pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Uzyskiwane nowe cechy były następnie utrwalane i pogłębiane. Często stosowany był wtedy chów wsobny. Konsekwentnie prowadzone prace hodowlane i właściwy dobór krzyżowanych ryb doprowadziły w efekcie do pozyskania różnych wariantów barwnych, które cechowały się intensywnym turkusowym zabarwieniem. Wtedy też wyodrębniona została pierwszy raz grupa Turquoise Discus. Powtarzalność zdecydowanie zielonkawej i jednocześnie połyskliwej kolorystyki dała podstawę do utworzenia w ramach omawianej grupy barwnej nowej formy — Stock Wild Green Discus. Początkowo ryby te osiągały bardzo wysokie ceny. Tę ciekawą formę kolorystyczną wykorzystali także między innymi do dalszych eksperymentalnych prac hodowlanych Jack Wattley w USA i niemiecki akwarysta dr Schmidt-Focke.
Turąuoise Discus stały się więc pierwszą sklasyfikowaną pod względem koloru i w pełni znaczenia tego określenia grupą barwną hodowlanych dyskowców, choć niektóre odławiane w środowisku naturalnym egzemplarze też były w niej klasyfikowane. Dzięki stabilizacji turkusowego koloru akwaryści byli w stanie wyhodować znaczące ilości ryb z tej grupy barwnej. Najczęściej można było wtedy oglądać ryby, u których całe ciało było pokryte turkusowymi liniami, a w podstawowym kolorze widoczny był niekiedy delikatny brązowawy odcień. Istniała też forma barwna, u której można było na zielonkawym ciele ryb zaobserwować kilka linii w kolorze brązowym.
Dyskowce te znalazły uznanie w oczach akwarystów na całym świecie. Prowadziło to nieuchronnie do wyodrębnienia kolejnych form barwnych w ramach omawianej grupy kolorystycznej. Dalsze poszukiwania i eksperymenty poszły w kierunku uzyskania dyskowców o jeszcze bardziej olśniewającym ubarwieniu. Uzyskać taki efekt można było jedynie w drodze pełnej eliminacji brązowawych pozostałości na ciele ryb. W latach siedemdziesiątych poszukiwania te zostały uwieńczone pierwszymi sukcesami i zaczęły się pojawiać doniesienia o powstaniu nowej formy barwnej, która spełniała zakładane wymagania. To całkowicie nowe osiągnięcie hodowlane okazało się w rzeczywistości na tyle zaskakujące, że bardzo szybko wyodrębniono w ramach omawianej grupy barwnej kolejną formę kolorystyczną - Brilliant Turquoise Discus.
Brilliant Turquoise Discus nie miały już na ciele śladu brązowego koloru, a kolejne ich pokolenia dzięki genetycznej stabilizacji w znaczącym procencie odwzorowywały cechy rodziców. Dyskowce zaszeregowane obecnie do turkusowej grupy barwnej prezentują w rzeczywistości kolory wahające się od jasnozielonego po ciemnoniebieski. Intensywność prezentowanych barw zależy jednak w znacznym stopniu od oświetlenia. Niemniej jednak Brilliant Turquoise Discus powinny zawsze prezentować metaliczny połysk. W dzisiejszej dobie hodowanych jest w akwariach wiele tysięcy ryb z grupy barwnej Striped Turquoise Discus i stały się one na świecie niezmiernie popularne. Na wielu konkursach dyskowców dyskowce turkusowe z wzorem są licznie prezentowane. Niekiedy wspomniane ryby znacząco różnią się prezentowanym na ciele wzorem, gdyż obecnie znanych jest wiele form barwnych w tej grupie. Wystarczy popatrzeć na zdjęcia. D