w ośrodku otaczającym lo ciało propaguje się zaburzenie w kiemnku od drgającego ciała. Zmiany cienienia w dowolnym punkcie tego obszaru można wyrazić jako:
P s p*m +P*«n(2K// + ę) (1S.I5)
Gdyby mo2na sfotografować cząsteczki powietrza w otoczeniu drgającego ciała, to otrzymano by obraz podobny do przedstawionego na ryc. 15.9. Cząsteczki grupują się w pewnych obszarach przestrzeni, a w innych rozrzedzają. Gdy ciało porusza się do przodu, to cząsteczki powietrza są od niego odpychane, a gdy ciało porusza się do tyłu. to ..pociąga” cząsteczki za sobą. Zatem fala akustyczna propagująca się w powietrzu jest falą podłużną, bowiem kierunek drgań cząsteczek powietrza jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali. Ruch cząsteczek pow ietrza i propagowanie się fali tak. jak to pokazano na ryc. 15.9. nazywa się też ruchem fałowym.
Ryc. 15.9. Fala simooidalna oraz towarzyszące jej zagęszczenia i rozrzedzenia ośrodka
W najprostszym przypadku sinusoidalnej fali płaskiej każdy punkt ośrodka podlegający ruchowi falowemu wykonuje drganie sinusoidalne w kierunku równoległym do kierunku rozchodzenia się fali. z tym jednak że w miarę oddalania się od źródła drgania falc te są coraz bardziej opóźnione, bowiem zaburzenie to rozchodzi się w ośrodku ze skończoną prędkością. Opóźnienie to wyraża się zwykle za pomo-cą zmian fazy fali w danym punkcie pola w stosunku do fazy drgań źródła. Jeśli fala rozchodzi się w ośrodku z prędkością c. to czas r. po który m dotrze ona do punktu odległego od źródła drgań o z, jest równy:
x- i (15.16)
453