pieszcząc go wprawnie. (HM Sex 14) O zdr. chujek, chujeczek piesza □ Kieł, Supl, Tuf
2. chuj fl.p.: D,B -a, l.mn.: M -e, B -ów] ‘o kimś, czyje postępowa^ mówiący ocenia jako bardzo złe’ ‘łajdak’ ‘człowiek podły* pogard, typ Powiedz temu chujowi, żeby tu więcej nie przychodził. || Piotr okazał ij» zwykłym chujem: okradł nas i uciekł. || Wziąłem tego chuja, żeby mnie przeprowadził przez miny, żeby reszta plutonu mogła przejść. (WW Pt 338) || Z telewizji te kutasy i te chuje z „wolnej prasy”, ci działają nam na szkodę, robią ludziom z mózgów wodę! (NIE) □ Supl
3. Chuj! [ndm] przekl. NP Chuj! Nie idę dziś do roboty. || Chuj! Nie widzisz, jakie ja mam życie? Myślisz, że ja chcę być zerem? (PR Komp 184)
4. ktoś a. coś chuj. [ndm] ‘o kimś a. o czymś, kogo a. co mówiący ignoruje w danym momencie* ‘nieważne’ NP Szkoła chuj, dyro chuj, egzaminy chuj, jadę sobie w Polskę! || Jakbyś miał jakąś nieprzyjemność, nieprzyzwoitość..., to dzwoń... jak w dym, sekretarka chuj, powiedz jej, że koleś... Nasi mężowie stanu..., wszystko chuj, potrzebują czasami, kapujesz, coś wydmuchać... (WŁ Dobry 84)
5. A chuj! [ndm; zwykle z intonacją opadającą; reakcja na czyjąś wypowiedź] ‘nieważne’ ‘o kimś a. o czymś, kto a. co mówiącego nic nie obchodzi’ z lekceważeniem NP Co on ci powiedział? — A chuj! || Popsuł ci się samochód? — A chuj!
6. bodajby / niech / żeby kogoś a. coś chuj! [ndm] przekl. NP A niech was chuj! Odchodzę stąd. || Znów zimne kaloryfery. Żeby je chuj! || Uciekł mi autobus. Niech to chuj!
7. bodajby / żeby kogoś a. coś chuj strzelił / zajebali niech kogoś a. coś chuj strzeli / zajebie! [ndm] przekl. NP Co za łobuz! Żeby go chuj zajebał! || Jaki tępy nóż! Niech to chuj strzeli! || Wstrętny bachor! Bodajby go chuj zajebał!
8. bodajby / żeby / niech komuś smród chuja powykręcał / powykręca! [ndm] przekl. NP Bodajby temu draniowi smród chuja powykręcąj || Niech temu gówniarzowi smród chuja powykręca! □ Kieł
9. bodajby I żeby / niech komuś smród chuja z dupy powykręcał / powykręca! [ndm] przekl. NP Bodajby tej starej krowie smród chuja z dupy powykręcał! || Niech temu pedałowi smród chuja z dupy powykręcjf
10. ktoś a. coś Chuja wart/e. ‘ktoś a. coś nie ma wartości’ pogard. NP Ten twój żart jest chuja wart. || Cała jego ciężka praca, wszystko było chuja warte, gdyby całe życie leżał, mniejszą czyniłby on stratę. (GW) I
11. chuj komuś, do czegoś a. kogoś,, [ndm] ‘mówiący nie chce, żeby ktoś| wtrącał się do czegoś a. do tego, co dotyczy kogoś2' ‘kogoś, nie powinien ktoś2 a. nie powinno coś obchodzić* ‘niech ktoś, odczepi się od czegoś a. kogoś2* NP Chuj mu do twojej córkil || Chuj waszym kotom do mojej kotki! || Chuj jej do tego, czy pójdę dziś do szkoły.
12. chuj pierdolony / rybi / złamany ‘o kimś, czyje postępowanie mówiący ocenia jako bardzo złe’ ‘łajdak’ ‘człowiek podły' NP Jesteś chujem pierdolonym i zdrajcą. || Ten chuj rybi nie chce się odczepić od mojej baby. || Ten chuj złamany chce się ze mną rozwieść. || Ty chuju złamany, ty taki owaki, bardziej obchodzą cię obce czarnuchy z Harlemu niż ja, chociaż przez okrągły rok ciągnęłam ci druta! (PR Komp 102)
□ Bog-Waw: 75, Kieł
13. chuj komuś stoi / staja I stanął, [ndk/ndk/dk] ‘ktoś ma wzwód członka’ NP Kiedy tylko weszła do pokoju, od razu chuj mu stanął. | Takie cyce — mówił — że mi od razu chuj staje, chodź, obejrzymy sobie razem. (DB Mała 22) □ Tuf
14. Chuj w bombki strzelił, choinki nie będzie, [ndm] ‘ktoś stracił nadzieję na to, że spełnią się jego oczekiwania’ NP Dostaniesz w tym miesiącu trzynastkę? — Chuj w bombki strzelił, choinki nie będzie. || Zaliczyłeś już ten semestr? — Chuj w bombki strzelił, choinki nie będzie.
15. chuj komuś w dupę. [ndm] ‘mówiący ignoruje kogoś w danym momencie, wyrażając swoje niezadowolenie z czyjejś odmownej reakcji na coś’ z lekceważeniem NP Jak ona chce tam iść, to chuj jej w dupę. || Nie ma zamiaru ze mną rozmawiać? To chuj mu w dupę. || ... spiesznie nabazgrał na bibułkowej serwetce „Chuj ci w dupę” i rzucił nią w zdumioną dziewczynę. (JI Świat 300) □ Bog-Waw: 75, Kieł
16. chuj w dupę Jebany ‘o kimś, czyje postępowanie mówiący ocenia jako bardzo złe’ ‘łajdak’ ‘człowiek podły’ NP Oszukał nas i okradł ten chuj w dupę jebany. || Czy dasz jej wreszcie spokój, ty chuju w dupę jebany!
17. chuj komuś, w dupę z kimśt a. czymś, [ndm] ‘mówiący ignoruje kogoś, w danym momencie, wyrażając swoje niezadowolenie wywołane czymś, co dotyczy kogoś2 a. czegoś’ z lekceważeniem NP Chuj jej w dupę z taką koleżanką! || Chuj mu w dupę z tą zabawą!
18. chuj (kogoś! wie [pytanie zależne], [ndm] ‘mówiący nie wie ’ NP
Chuj wie, jak długo tu będziemy stali. || Chuj go wie, kiedy on wróci.
19. chuj / do chuja / w chuja z kimś a. czymś, [ndm] ‘mówiący oceniając kogoś a. coś bardzo źle, daje do zrozumienia, że nie chce mówić o kimś a. o czymś z tego powodu’ ‘o kimś a. o czymś nie warto mówić' ‘o kimś a. o czymś, kto a. co mówiącego nic nie obchodzi* NP Chuj z nim!
|| Zakłamana jesteś! Chuj z twoją miłością! || Do chuja z taką robotą!
20. chuj złamany ‘impotent’ ‘o mężczyźnie niezdolnym w danym czasie do odbycia stosunku seksualnego’ pogard. NP Ten chuj złamany nie potrafił mnie wyruchać. j| Nie podrywaj tego chłopaka! To chuj złamany.
□ Kieł, Tuf
21. Do chuja! / W chujl / W chuja! [ndm] przekl. NP Zamknij się, do chuja! || O, w chuj, ale tu bałagan!
22. do chuja [ndm] ‘do niczego* NP Ten parasol jest do chuja. || Do chuja takie sprzątanie.
47