420
10. Optymalizacja
Uwaga. Nie trzeba szukać wektora x spełniającego nierówności — to robią automa tycznie programy.
3. W pewnym etapie metody sympleks zamienia się zmienną lewostronną xf i zmień prawostronną Xj (po tej zamianie x, jest więc prawostronna, a Xj — lewostronna). Pr2e<j zmianą każdej zmiennej lewostronnej .rt odpowiada związek
Xl°cljXj+YjclRxji (również dla xL=xl),
gdzie suma po prawej stronie zawiera wszystkie zmienne prawostronne xR oprócz xt. p0 zamianie zachodzą związki
*Ł=cźt*i+5>L**R (takie dla xL=Xj)t
gdzie suma zawiera wszystkie zmienne prawostronne xR oprócz xt. Wyrazić współczynniki
CLK • |
C']t' |
CJR | |
cł;- |
CLB- |
cu* |
CIR |
(Zauważmy, że pominięcie tu wyrazów wolnych nie ogranicza ogólności. Można przyjąć, że odpowiadają one specjalnej zmiennej prawostronnej xR równej 1.)
Zadanie programowania liniowego z warunkami (10.1.2) i (10.1.3) wyrazimy w symbolice wektorowo-macierzow-ej.
Znaleźć maksimum wyrażenia
/(*> =
Ax=b.
(10.3.1)
przy ograniczeniach
(10.3.2)
(10.3.3) x>0
(ta nierówność wektorowa oznacza, że wszystkie składowe x są nieujeirmć). To zadanie nazywamy pierwotnym. Kolumny macierzy A o rozmiarach mxn oznaczmy «j» *3 • • a“'
Zakładamy, że istnieją wektory' dopuszczalne. Na mocy twierdzenia 10.1.1 jednym * °pt> malnych wektorów dopuszczalnych jest punkt x, który ma k (kśm) współrzędni ^ ic,,, x{3y..., Xfk dodatnich i dla którego odpowiednie wektory' ah, al2, ^ ^
zależne liniowo. Czytelnik może łatwo sprawdzić, te jeśli k<m, to ten układ wekt0. . można rozszerzyć do układu m wektorów' niezależnych liniowo. Inaczej mówiąc, zbiór S złożony z m takich liczb całkowitych, że kolumny «, (/€ 5) są niezależne 1*D,C i źc Xj—0, gdy j$ S.
Zadanie dualne do (10.3.1) - (10.3.3) określa się następująco: