4 (1373)

/oju jest większy od kąta pochylenia linii śrubowej ślimaka. Dodatkowy zwój ełnia rolę bariery oddzielającej tworzywo w stanie stałym od tworzywa już dastycznionego. Takie rozwiązanie zapewnia całkowite uplastycznienie two-ywa w strefie ślimaka zawierającej ten dodatkowy zwój, gdyż granulki two-ywa nie mogą pokonać bariery rozdzielającej; jest to możliwe dopiero po ich :lastycznieniu. Dodatkową zaletą jest to, że tworzywo już uplastycznione zeplywąjąc nad barierą poddawane jest intensywnemu ścinaniu.

Rys. 3.6. Schemat działania ślimaka Maillefera: a) ślimak Maillefera: 1 - dodatkowy zwój zaporowy, tzw. bariera, 2 — przestrzeń kanału wypełniana tworzywem uplastycznionym, 3 — kanał ślimaka; b) przekrój osiowy kanału ślimaka: 4 — warstwa tworzywa nieuplastycznionego, 5 — warstewka tworzywa uplastycznionego, 6 - tworzywo uplastycznione, 7 — przestrzeń uplastyczniania, 8 - przestrzeń tworzywa uplastycznionego; c) rozwinięcie kanału ślimaka: b — szerokość kanału, b_m — szerokość przestrzeni wypełnionej tworzywem uplastycznionym, y — kąt pochylenia zwoju dodatkowego, L_b - długość sekcji barierowej, x, z - współrzędne w kierunku szerokości i długości kanału ślimaka; d) kolejne przekroje poprzeczne kanału

Ślimaki wykonuje się zazwyczaj ze stali stopowych 38HMJ lub 40HM. Aby uzyskały żądaną trwałość, poddaje się je zwykle azotowaniu jonowemu, chociaż stosowane również są inne metody obróbki cieplnej bądź cieplno-che-micznej, a także napawanie stopami o dużej odporności na zużycie.

3,1.2.2. Cylinder

Wytłaczarki mogą być wyposażone w cylindry dwojakiego rodzaju; gładkie lub rowkowane. Cylindry rowkowane mają w strefie zasilania (na długości na ogól L = 3D) rowki rozmieszczone na całym obwodzie, wzdłużne lub śrubowe, ze względów technologicznych wykonane w tulei wciśniętej w cylinder. Rowki te mają zmienną głębokość, największą w miejscu zasypu tworzywa do cylindra,

w strefie zasilania. Rowki powodują zabieranie tworzyuoo adzanie do kanału ślimaka, oraz zwiększają taicie i przeztG ^asilania, a w rezultacie — natężenie przepływu tworzyw^, y rowkowane, w celu zapobieżenia przedwczesnemu uplaty-należy intensywnie chłodzić. Przykład rozwiązania kon^-rowkowanej przedstawiono na rys. 3.7.

i stopniowo zanikają z zasobnika i wprow ciśnienie w strefie w wytłaczarce. Stref; tycznianiu tworzy wji strukcyjnego strefy

Rys. 3.7. Strefa rowkow ter

ślimaka: 1 — cylinder wytłaczarki, 2 — tuleja rowkowana, 3 - izolacj iiniczna, 4 — otwór zasypowy, 5 - rowki chłodzące

Zastosowane roz sposób determinuje drami gładkimi strefy zasilania do s wydajność procesu nością wydajności korzystne, gdyż ozn

ciśni

wiązanie konstrukcyjne strefy zasilania cylindra w istotny sposób pracy wytłaczarki. Mianowicie, w maszynach z cylin-^ ienie tworzywa rośnie w układzie uplastyczniającym ot\, tjrefy dozowania (rys. 3.8), tak że ta ostatnia strefa wyznacziÓ-'' wytłaczania. Wytłaczarki tego typu charakteryzują się zależ— spadku ciśnienia (oporu przepływu) w głowicy. Nic jest tQ icza małą stabilność procesu przetwórczego.

od