50 (337)

wyżerają ikrę, a wygłodniałe mogą przejawiać wzmożoną agresję (zwłaszcza nocą) w stosunku do słabszych i mniejszych ryb, żab, traszek czy ślimaków.

Rzadko spotykanymi w oczku wodnym liścionogami są przekopnice - właściwa i wiosenna. Choć to bardzo ciekawe zwierzęta, nie powinny się w nim znaleźć, gdyż stanowią konkurencję pokarmową dla ryb i polują na narybek. Bezpancerzowce reprezentuje zadychra pospolita będąca fil-tratorem zawiesiny organicznej. Jest wybitnie zimnolubna i w oczku nie żyje długo, często pada ofiarą ryb.

Z pajęczaków spotkać się możemy z jaskrawo ubarwionymi (czerwone, zielone lub brązowe), malutkimi wodo-pójkami lub znacznie rzadziej — z budującym podwodne, powietrzne dzwony pająkiem topikiem. Wodopójki odżywiają się najdrobniejszym planktonem i sporadycznie mogą zagrażać najdrobniejszemu narybkowi. Topik natomiast może polować na kilkucentymetrowe rybki i larwy płazów.

W oczkach wodnych spotykamy również wielu przedstawicieli świata owadów. Szczególnie piękne są ważki (świtezianki, szablaki, husarze czy łątki). Zarówno postacie dorosłe, jak i larwy, prowadzą drapieżny tryb życia. Ciekawą grupą owadów jest rodzina płoszycowatych, do której należą drapieżne pluskwiaki — płoszyca szara i topielica. Larwy czatują w bezruchu na swe ofiary, a po schwytaniu wysysają je, nakłuwając uprzednio ryjkiem. Postacie imago są bardzo niebezpieczne dla ryb. Potrafią zdziesiątkować podchowany narybek.

Najczęstszymi przedstawicielami pluskwiaków różnoskrzy-dłych są popularne, ślizgające się po powierzchni wody i zupełnie nieszkodliwe nartniki. Zjawiają się samoistnie, gdyż potrafią latać. Są pożyteczne — zjadają m.in. mszyce. Z pluskolcowatych na uwagę zasługuje pluskolec, zwany też grzbietopławkiem lub pszczołą wodną - potrafi bowiem boleśnie ukłuć człowieka i jest postrachem larw płazów oraz narybku. Blisko spokrewniony z pluskolcem jest wioślak, który przekopując dno, żywi się głównie detrytusem. Z rodziny pływakowatych gatunkiem niewątpliwie rzucającym się w oczy jest pływak żółtobrzeżek z charakterystyczną, żółtą obwódką wokół ciała, a także osiągający wielkość 6-7 cm pływak olbrzym. Zarówno larwa, jak i owad dorosły, są bardzo niebezpieczne nie tylko dla narybku, ale nawet dla kilkucentymetrowych rybek, traszek czy larw płazów. Mniej znanym gatunkiem z rodziny pływakowatych jest równie szkodliwy toniak żeberkowany. Z rodziny krętakowatych gatunkiem często zawlekanym do oczka z naturalnego środowiska jest drapieżny krętak, który poruszając się niezmordowanie, zatacza na powierzchni wody charakterystyczne spirale i kręgi.

Z muchówek w górnych warstwach dennego mułu żyją ru-binowoczerwone larwy ochotek. Są odporne na niską zawartość tlenu w wodzie (ich krew zawiera hemoglobinę) i bardzo chętnie zjadane przez ryby. W oczkach mniej zarybionych przy powierzchni wody możemy zobaczyć larwy komarów, a nieco głębiej - w toni - larwy wodzienia (szklarki). Zarówno jedne, jak i drugie, są doskonałym pokarmem dla ryb. Chociaż larwy wodzienia są drapieżnikami i mogą polować na najdrobniejszy narybek, to jednak zwykle nie wyrządzają większych szkód, gdyż są szybko zjadane przez ryby. Larwy chruścików budują charakterystyczne „domki” z drobnych patyczków, ziaren piasku, kamyczków, szczątków organicznych itp. Są nieszkodliwe dla mieszkańców oczka i chętnie

stop GLomrn

LEPIEJ ZAPOBIEGAĆ

°^F ^ER .fur 50001WASSER * JJjjS!

•    zabezpiecza stawki ogrodowe

przed nadmiernym rozwojem glonów

•    pod wpływem preparatu woda przybiera barwę błękitną

Rok założenia

TADEUSZ OGRODNIK

ul. Opolska 25, PL 41-507 Chorzów teł. 032 249 92 10, fax [phone] §

www.tropical.com.pl

-TROPtCAL T. Ogrodnik 2006

ROFESJONALNY POND PROGRAM