DSC07294

W 1996 roku autor [50*] przyjął, że utwory te mogą należeć w całości tylko do triasu dolnego, tworząc syn-klinę wypełnioną tymi utworami pomiędzy Pogórską Wolą 15 a otworami Zalasowa 1 i 2 [50*str. 534] W otworach Pilzno 40 oraz Lęki Górne 2 i 3 wiek tych utworów nie jest ściśle sprecyzowany. W dodatku brak jest danych określających występowanie utworów na południe od wyżej wymienionych wierceń, co skłoniło obecnie autora do przyjęcia możliwości (?) kontynuowania się osadów permo-triasu po okolice Pilzna.

Utwory permo-triasu zajmują również znaczną część rejonu północnego, Strzelce Wielkie 1 - Radłów - Podborze (rysunek 17). W Strzelcach Wielkich przyjmowane są ([34*] i rysunek 9*) utwory cechsz-tynu (215 m) i podobnej grubości triasu dolnego (?).

< echsztyński wiek przypisywany jest przynajmniej części osadów w otworach Pojawię 1, Radłów 1, 5, Swarzów 9 i Podborze 10 [116], Na tej podstawie określono przypuszczalny, północny zasięg utworów permu (na północ od otworów Miechowice Wielkie 1 - Swarzów 9 - ? Łęki Górne - Pilzno). Perm górny otworu Podborze 10 wiąże się z zatoką permską wy-stępującą na południowym obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich. Utwory występujące pomiędzy permem Podborza 10 a przypuszczalnym, północnym zasięgiem permu obszaru południowego reprezentują pstry piaskowiec, osadzający się już bezpośrednio na starszym podłożu.

Trias

Pstry piaskowiec dolny i środkowy. W środkowej i południowej części badanego obszaru, wyznaczenie granicy między górnym permem a triasem dolnym jest praktycznie niemożliwe. Przyjmujemy, że pewna, zazwyczaj złożona z drobniejszego materiału, górna część tych utworów, może należeć do pstrego piaskowca. Pewny wiek dolnotriasowy utworów występuje natomiast w tych otworach wiertniczych, w których na pstrych osadach ilasto-piaszczystych, leżą węglanowe utwory retu i wapienia muszlowego. Tego typu profile utworów triasowych występują na NE części opracowanego obszaru, na północ od Miechowie Wielkich, Pawęzowa, Nieczajny Dolnej i Podborza (rysunek 16, 17). Utwory triasu, w tym również pstrego piaskowca, autor opisał szczegółowo w 1971 roku [116]. Pstry piaskowiec, m.in. z tego rejonu, został przedstawiony również na tle rozwoju całego basenu dolnotriasowego Polski [129, 130].

Ret i wapień muszlowy. Osady tego wieku na przedgórzu Karpat rozwinięte są w facji węglanowej (wapienie, dolomity, margle z wkładkami ilastymi), z wpływami utworów siarczanowych. W 1971 roku [116] podzielone zostały one na szereg ogniw litostra-tygraficznych, w tym trzy ogniwa najniższe („a”, „b”, „c”) reprezentują osady retu, a ogniwa wyższe („d”, _ł>e”......) należąjuż do wapienia muszlowego. Na opra

cowanym obszarze utwory węglanowe retu i wapienia muszlowego zajmują tylko niewielką część rejonu w północno-wschodniej jego części (rysunek 17).

Występujące w dolnej części osady retu mają miąższość około 70-100 m (Dąbrowa Tarnowska). Ponad nimi leży wapień muszlowy dolny oraz - nawiercony w dwóch otworach tego rejonu (Dąbrowa Tarnowska 4, Smęgorzów 3a) - wapień muszlowy środkowy. Łączna grubość zachowanych w tym rejonie utworów wapienia muszlowego osiąga około 85 m, w tym środkowego wapienia muszlowego około 30 m (Dąbrowa Tarnowska 4). Młodsze osady triasu środkowego i triasu górnego nie występują na obszarze między Krakowem - Pilznem - Dąbrową Tarnowską. Zostały one - przynajmniej w części tego obszaru -w okresie przedjurajskim erozyjnie usunięte. Powierzchnia starokimeryjska uległa zaburzeniom tektonicznym (łagodne fałdy i uskoki). Część południowa obszaru musiała być znacznie podniesiona, gdyż w części tej pewnemu zniszczeniu uległy nie tylko utwory permu i triasu, ale również osady karbonu, dewonu, a miejscami prekambru. Nie wiemy jak daleko ku południowi pierwotnie sięgały młodsze utwory triasu, ale dzisiejszy ich brak należy również tłumaczyć częściową redukcją erozyjną.

Wraz z utworami triasu zniszczeniu uległy również utwory starsze. Proces niszczenia doprowadził do znacznej peneplenizacji tej powierzchni. Nie doszło jednak do całkowitego jej zrównania, o czym świadczą niezbyt głębokie obniżenia i rowy przed-jurajskie, wypełniane stopniowo osadami jury środkowej.

nr 6/2006