55

3.    Omówić sposoby wytrącania giikogenu z roztworu.

4.    Czy jod w kompleksie z glikogenem zmienia swoją wartościowość? Uzasadnić odpowiedź.

5.    W jaki sposób można ilościowo oznaczyć glikogen? Podać zasadę stosowanej metody.

6.    Uzasadnić stopniową zmianę barwy roztworu giikogenu z odczynnikiem Benedicta i z jodem w miarę reakcji: a) z kwasem solnym, b) z enzymem.

7.    Omówić mechanizm utrzymywania w roztworze dużych cząsteczek giikogenu.

Rozdział III. Właściwości kwasów

Kwasy nukleinowe są obok białek podstawowymi składnikami komórek zwierzęcych, roślinnych, drobnoustrojów i wirusów. Występują one zarówno w takich organellach komórkowych, jak jądro, chloroplasty, mitochondria, jak i w cytoplazmie. Wśród związków tych wyróżnia się: kwasy deoksyrybonukleinowe (DNA) oraz kwasy rybonukleinowe (RNA) zawierające ^-D-rybozę.

10).

Kwasy nukleinowe są produktami kondensaq'i mniejszych jednostek, zwanych nukleo-tydami, które z kolei można rozszczepić na kwas fosforowy i nukleozydy, a te ostatnie na cukry — pentozy oraz zasady azotowe, purynowe i pirymidynowe, co obrazuje schemat (rys.

RNA

kwasy nukleinowe

DNA

hydroliza

hydroliza

hydroliza

rybonukleotydy

rybonukleozydy p-D- rybo za ^

zasady purynowe i pirymidynowe

deoksyrybonukleozydy ^ ^-D-2-deoksyryboza zasady purynowe pirymidynowe

RYS. 10. Produkty hydrolizy RNA i DNA

^Opracowanie teoretyczne rozdz. III —dr inż. Jerzy Rogoziński.

45