55 (263)

usuń^drzewo, wrażeń^londyńskich. Litera n oznacza n umiejscó-wionate-m, gdzie J, jfa l.

Ali. ^Przytoczymy jeszcze upodobnienie spółgłoski n do następników j s    z innym umiejscowieniem.

■

1) n przed p, b = m    n przed b = m

2) n przed /, v = ni    n przed f v = ń

3)    n przed J, jr = n

4)    » przed i, g = «    n przed g = »    .

V    1- PaiOBóg, Stefan^pospiesznie, StefanJBielski, komin_pie-

karni; 2. bo on^weiąż, przecież on^wiedział, tamten^wprost, pamiętam^w styczniu. Ostatecznym upodobnieniem w tym wypadku jest rezonans nosowy przed głoską szczelinową, właściwie więc kategoria § 64, ale przy chęci wymówienia rzeczywistego zwarcia powstaje zwarcie inaczej umiejscowione, stosownie do następnika w drugim miejscu artykulacyjnym. Taką spółgłoskę nosową oznaczamy literą m; 3. o naczeka, stan_dżdżysty. Jak wyżej, litera n oznacza odpowiednio umiejscowione n. 4. huraganjkolosalny    huragan^grozi

(«#), łubinjkiepski (&), ten^generał (v§).

§66. Przycisk wyrazowy; zasada ogólna

I

|

|

i

l

i

Język polski posiada przycisk wyrazowy stały, mianowicie zgłoska przedostatnia wymawiana jest nieco mocniej od innych, różnica jednak jest w porównaniu z innymi językami, jak niemiecki, rosyjski, angielski, nieznaczna i podobniejsza pod tym względem do stanu rzeczy w języku francuskim. W wyrazie więc dwuzgłoskowym wola mamy jedną zgłoskę mocną, jedną słabą. W trój zgłoskowym mamy jedną mocną w środku i dwie słabe: wolała, przy czym obie słabe nieco się różnią, ostatnia jest mocniejsza od pierwszej. W czterozgłoskowym wyrazie rozkładała mamy dwie mocniejsze zgłoski, pierwszą i trzecią, i dwie słabsze. Jeżeli te różne stopnie siły oznaczymy cyframi, nie kusząc się zresztą o to, by wyrazió dokładnie stosunek siły różnych zgłosek w ten sposób, będziemy mogli przedstawić wyraz czterozgłoskowy jako 3. 1. 4. 2. Dwie mocne 3 i 4, dwie słabe 1 i 2. Przypuszczać należy, że stosunek siły pierwszej zgłoski do drugiej jest taki sam, jak stosunek trzeciej do czwartej, można by więc zamiast 1 pisać 1\. W wyrazie pięciozgłoskowym porozkładała mamy 3. 1. 1. 4. 2, przy czym tutaj pierwsza zgłoska jest niecą mocniejsza niż w wyrazie czterozgłoskowym, widocznie z powodu znaczniejszego oddalenia od głównie akcentowanej zgłoski. W wyrazie sześciozgło-skowym po wy najmowała mamy 3. 1. 1. 1. 4. 2, albo może już

r