Rys 72 Rozkłady sił w renerach podczas pracy bomami sprzężonymi w zależności od kąta rozchylenia renerów
Żurawie bomowe ciężkie trzech typów prezentowane są na rysunkach 73-75. Żuraw typu Stulckena (rys. 73), przeznaczony do obsługi dwóch ładowni, składa się z ciężkiego bomu osadzonego w łożysku pokładowym, dwóch kolumn masztowych, rozszerzających się w górę, talii renera i dwóch talii topenantowych, służących do utrzymywania bomu i do jego wodzenia. Do obsługi tego żurawia służą: wciągarka rcnerowa i dwie wciągarki obsługi topcnant. Żurawie bomowe ciężkie: Welle*a (rys. 74) i Thomsona (rys. 75) przeznaczone są do obsługi jednej ładowni.
Podczas podnoszenia z nabrzeża lub opuszczania na nabrzeże ciężkich ładunków, na statku mogą wystąpić duże kąty przechyłu. Kąt przechyłu zależy od momentu przechylającego (ciężar ładunku pomnożony przez odległość jego środka masy od płaszczyzny symetrii) i od stateczności statku. Przed rozpoczęciem prac przeładunkowych oficer kierujący pracą musi przeprowadzić obliczenia określające kąt przechyłu w trakcie przeładunku. Gdy obliczony kąt przechyłu przekracza kąt przyjęty jako dopuszczalny, podwyższa się stateczność jednostki (na przykład poprzez balastowanie statku). Niekiedy nadaje się statkowi wstępny przechył na przeciwną burtę (drogą balastowania zbiorników po jednej burcie), tak by w momencie stawiania ładunku na nabrzeże lub jego podejmowania z nabrzeża statek nie miał przechyłu Powyżej opisane zagadnienia, związane z pracą ciężkich żurawi bomowych, wchodzą w zakres stateczności statku.
Ryj 73. Ciężki żuraw bomowy typu Stuickena; 1 - bom ciężki. 2 - kolumna masztowa. S - widełki noka bomu. 4 - blok renera. 5 - rwr. 6 - talia topenanty. 7 - saliny przezbrajania rakielunku. 8 - podest
107