59 (14)

59

/ / c layańmmua rhmti bu(towhn«j

dwukrotnej średnicy cząsteczki w siódmej potędze (F i/_r^T) i ,_c w/msiem tej odległości gwałtownie maleje.

Oczywiście I fazie gazowej, której gęstość jest kilka rzędów mniejsza od gęstości cieczy, siły przyciągania ze względu na dużc odległości pomiędzy cząsteczkami st| znikome.

Rozpatrując warunki panujące 9 granicy fa/y ciekłej i gazowej, trudno nic dobrzeć, że stan energetyczny cząsteczek jest różny na powierzchni I R wnętrzu cieczy (rys. 1.35). Cząsteczki fazy objętościowej (rys. |.35a) podlegają jednakowym sBom oddziaływania ze wszystkich stron, natomiast w pr/esuzeni przypowierzchniowej (rys. I.35b) występuje asymetria sil oddziaływania. Cząsteczki w tej warstwie są silnie wciągane do wnętrza fazy objętościowi, P9-I przyciąganie ze strony fazy gazowej jest znikome i praktycznie się je pomija.

Rysnnrk 1.35. Schemat odd/tafy-

a) w fozic otłjętokiowcj. b) w fa> HHpjBHHHHII /te |>0»icrA']>nł<n«( f    'tr.

W wyniku tego zjawiska występuje napięcie powierzchniowe, którym tłumaczy się przyjmowanie kształtu kropli przez małą ilość cieczy znajdującej się I fazie gazowej.

Według definicji, napięciem powierzchniowym określa się pracę, jaka jest potrzebna do powiększenia powierzchni w wyniku wyprowadzenia cząsteczek I głębi cieczy na jej powierzchnię, i określa się je w J/m* łub N/ra.

Mm^:) bardzo duże i w 20X wynosi 0.07 J/m\ Jeszcze więk.ve je« napięcie

Napięcie powierzchniowe wody jest w stosunku do innych cieczy (0,02-0,05

powierzchniowe (energia powierzchniowa) ciał stałych i zawiera się w granicach O.i-10 Uar.

Ze 'zjawiskiem napięcia powierzchniowego cieczy związane są takie cechy, jak zwilżalność I adhezja.

W odniesieniu do kompozytów budowanych, które mają konsystencję płynną i plastyczną pmiryżazc cechy odbywają znaczenie głównie na granicy trzech faz; ctalo stale-ciecz-gaz. ciało state-dwie fazy ciekłe lub gaz-dwie bzy ciekłe.