tno-higienicznego za najbardziej korzystne należy uważać stopniowe podnoszenie natężenia (krzywej tętna), następujące falowo. Takie wzrastanie natężenia osiąga się przez przeplatanie ćwiczeń trudnych i dynamicznych ćwiczeniami łatwiejszymi i odpoczynkowymi. W końcowej części lekcji krzywa natężenia powinna obniżać się.
W czasie lekcji gimnastyki z dziećmi nawet znaczne podniesienie krzywej natężenia na początku lekcji można uważać za typowy objaw, ale tylko wtedy, jeżeli zjawisko to wywołane zostało głównie stanem emocjonalnym, a nie intensywną pracą mięśniową. W związku z tym w czasie prowadzenia lekcji gimnastycznej bardzo ważne jest regulowanie stanu napięcia psychicznego ćwiczących przez stosowanie odpowiednich środków metodycznych. Duże znaczenie w regulacji aktywności psychicznej ma właściwe dobieranie ćwiczeń trudnych i złożonych, wymagających odwagi i zdecydowania oraz ćwiczeń łatwych i prostych, dobrze już opanowanych. Na poprawność prowadzonej lekcji niemały wpływ wywiera osobowość nauczyciela, jego odpowiedni stosunek do zajęć i ćwiczących, np. osobiste zaangażowanie, energiczne i żywe prowadzenie zajęć, uwzględnianie zainteresowań ćwiczących, pozostawienie im możliwości przejawiania własnej aktywności i inicjatywy.