5WW14

100 pA pracującego w tym przypadku jako woltomierz - do około 150 V.

Pomiar natężenia prądu katody lampy L2 jest włączany przełącznikiem W4. Przełącza on miernik z obwodu pomiarowego anteny do obwodu pomiarowego prądu katody. Rezystor nastawny RN (25 kQ) ustala zakres pomiarowy równy około 400 mA. Dioda D3 (rys. 4) stanowi zawór umożliwiający wykorzystanie miernika również jako S-metra bez potrzeby przełączania go przy przechodzeniu z odbioru na nadawanie.

Rozwiązanie konstrukcyjne i elementy składowe

Transceiver składa się z dwóch zasadniczych zespołów konstrukcyjnych: podstawy wykonanej w postaci panela z obudową zewnętrzną oraz przełączanego zespołu stanowiącego zwarty blok w.cz.

Podstawa (panel) jest wykonana z blachy aluminiowej pół-twardej o grubości 2 mm. Na płytę czołową, stanowiącą element nośny, założona jest płyta maskująca (aluminium twarde o grubości 1 mm), umocowana tulejami potencjometrów, tulejami stanowiącymi łożyska przedłużeń osi kondensatorów strojeniowych, oraz nakrętkami wyłączników zasilaczy. Całość jest umieszczona w obudowie składającej się z płyty zakrywającej panel od spodu, oraz wygiętej w kształcie litery U, pokrywy spoczywającej na płycie czołowej i tylnej (blacha aluminium półtwarde o grubości 1,5 mm).

Na rysunku 24 przedstawiono szkic konstrukcji mechanicznej, podstawowe wymiary oraz sposób rozmieszczenia głównych elementów składowych. Widok transceivera z góry i od spodu (bez obudowy) przedstawiono na rys. 25 i 26.

W tylnej części panela znajduje się wydzielony boks, w którym mieści się większość elementów składowych stopnia mocy; prawa jego część ma przedział mieszczący zasilacze i głośnik (jest tu również miejsce na płytkę kalibratora). W środkowej części panel ma wycięty prostokątny otwór, w którym umieszczony jest blok w.cz.

Blok w.cz. zestawiono z pięciu płytek zawierających przełączane zespoły odbiornika, VFO i mieszacz nadajnika (przełączniki Przl...Prz5) oraz płytkę z przełącznikiem Prz6 cewek drivera. Poszczególne płytki montażowe poprzedzielane są płytkami ekranującymi. Całość jest skręcona trzema gwintowanymi prętami (Ms 0 4 mm), a odpowiednie odległości między płytkami ustalają tulejki dystansowe (rurka Ms 0 6x1 mm) o długościach podanych na rysunku zestawieniowym. Kształt oraz wymiary płytek ekranów podane są na rys. 27. Płytka pierwsza (patrząc od przodu) ma występy umożliwiające przymocowanie całego bloku do płyty czołowej; do niej przytwierdzona jest zapadka przełączników. Do ostatniej płytki ekranującej umocowana jest drukowana płytka z przełącznikiem Prz6.

Przedział bloku w.cz. zawierający cewki odbiornika i VFO zaekranowany jest nasuwaną z góry osłoną z blachy aluminiowej (grubości 1 mm) wygiętej w kształcie litery U, mającej otwory umożliwiające strojenie cewek. Osłonę należy wyposażyć w przynitowane zestyki sprężynujące, łączące ją z ekranami bloku. Uniknie się przez to rozstrajającego wpływu obudowy transceivera przy jej zakładaniu i zmniejszy możliwość sprzężeń pasożytniczych. Przedział bloku w.cz. zawierający cewki mieszacza nadajnika może być zaekranowany w identyczny sposób, lecz nie jest to konieczne.

Blok w.cz., po osadzeniu w panelu, zostaje przymocowany trzema wkrętami M4x22 mm (wkręty o łbach krytych) do czołowej płyty nośnej; tulejki dystansowe ustalające odległość bloku w.cz. od płyty nośnej mają 16 mm długości.

Podłużny kształt otworu dla osi przełącznika w płycie nośnej umożliwia łatwe wmontowanie bloku w.cz. (lub jego wyjęcie), zaś podłużne wycięcia (biegnące w dół) otworów osi potencjometrów P2 i P5 umożliwiają „wsunięcie” potencjometrów między płytę czołową, a przednią płytę bloku w.cz. Zaznaczono to linią przerywaną na rys. 24.

Oś przełączników bloku w.cz. jest sprzęgnięta z osią przełączników cewek końcowego stopnia mocy (Prz7 i Prz8), za pomocą układu dźwigni jednoramiennych, jak to zaznaczono na rysunku 24.

Dane techniczne cewek

Schemat (rys. nr)	Cewka	Zakres (MHz)	Liczba zwojów	Sposób oraz długość nawinięcia (mm)	Przewód		Kondensa tor		Uwagi
							ozna czenie	pojemność (pF)
		3,5	8,5	zwój przy zwoju	0,1	CuEJ	—	—	nawinięta na L2
		7	5,5	11	o.i	f l	—	—
	LI	14	4,5	II	0,15	r i	—	—
		21	3,5	li	0,25	If	—	—
		28	2,5	fi	0.25	_U	—	—
3		3,5	50	zwój przy zwoju	0,15 CuE			82
		7	25	f f	0,2	ll		33
	L2	14	16	r»	0,4	fi	Cl	22
	L3	21	12	ii	0,5	i»	C8	15
		28	9	ii	0,5			5,6
		3,5	2x25	Zwój przy zwoju	0,15 CuE			82	nawinięta bifilar-
		7	2x20	11	0,2	i f		10,8	nie
	L8	14	2x10	f r	0,3	i r	CIO	22
		21	2x8	i |M	0,3	11		8,2
		28	2x5	f 1	0,5	»t.		22
		3,5	50	zwój przy zwoju	0,15 CuE			100
		7	32	li	0,2	»i		33
10	L9	14	18	u	0,3	ii	Cli	27
		21	14	11	0,3	11		10
		28	10	u	0,5			15
		3,5	50	25	0,25 CuE			56
		7	25	22	0,4	u		100
	L10	14	18	22	0,6	11	C20	—
		21	11	22	0,6	u		—
		28	9	20	_L0			—
		3,5	11	zwój p.zw.	0,3 CuE			62-1-33	współczynniki
		7	8	11	0,8	11		100+100	termiczne podano
15	LI 3	14	50	zwój p.zw.	0,17	11		10+3,9	w tekście
		21	12	zwój p.zw.	0,4	r i	Cl	51 + 33
		28	10	11	0,5	li		22+16

57