5

3.    Działanie tzw. „Normalnego obciążenia" na uszkodzony narząd ruchu.Dysplazja stawu biodrowego u ludzi szczupłych w dorosłym życiu powoduje zmiany przeciążeniowe.

4.    Występuje u osób z dysfunkcją narządu ruchu i z dodatkowym zbyt dużym obciążeniem.zewnętrznym.

Na podstawie badania klinicznego rozróżnia się 4 stopnie kliniczne uszkodzenia

stawu:

1.    Badany może wykonać ruch czynny w zachowanym zakresie ( zakres ruchu biernego) z obciążeniem nieco mniejszym od normalnego. U chorego można zastosować ćwiczenia oporowe, , wartość obciążenia ¹/4 max. obciążenia. Chory może odbywać dalekie spacery po terenie płaskim, jeśli pojawiają się dolegliwości bólowe w stawie - należy polecić choremu odciążenie stawu poprzez stosowanie laski lub kuli w ręce przeciwnej do chorego stawu.

2.    Badany może wykonać tylko ruch wolny, bez obciążenia w zachowanym zakresie ruchu .Obciążenie dodatkową masą zaburza płynność ruchu, nasila objawy bólowe. Chory może wykonywać ćwiczenia wolne i ćwiczenia w odciążeniu z oporem. W czasie chodu wyraźnie występuje skrócenie fazy podporu obciążanej kończyny. Chód z zastosowaniem kul zbliżony jest do normalnego.

3.    Badany może wykonać ruch tylko w pozycji odciążenia w zachowanym zakresie ruchu, ruch z oporem zewnętrznym, pokonanie siły grawitacji kończyny zaburza tor ruchu, powoduje ból. Chory może wykonywać ćwiczenia w odciążeniu, dla wzmocnienia siły mięśniowej można zastosować ćwiczenia w odciążeniu z oporem 1 kg. W czasie chod-u chory powinien stosować stabilizatory stawów kolanowych i 2 kule łokciowe lub pachowe.

4.    Badany może wykonać ruch tylko w odciążeniu w niepełnym zachowanym zakresie ruchu, zakres ruchu czynnego wyraźnie mniejszy od istniejącego biernego zakresu ruchu. Należy stosować ćwiczenia samowspomagane i czynno-bierne. Wskazane leczenie operacyjne deformacji