5 (1996)

ków 1x1 w meczu z korzystnym wynikiem. W pojedynkach 1x1 umiejętność przeprowadzenia piłki powinna być uzyskiwana nie tylko przez szybkość, zwinność i technikę, lecz także dzięki sile i odpowiedniej budowie ciała.

W treningu techniczno-taktycznym należy uwzględnić, że decydujące akcje w meczu przebiegają pod „presją psychiczną" (czas, przeciwnik). Dlatego należy stwarzać sytuacje zbliżone do gry, w których uczestniczy przeciwnik z odpowiednią budową ciała. Ta zasada nie wyklucza w treningu faz, w których akcje mogą odbywać się bez udziału przeciwnika, np. gra głową lub strzał na bramkę. Ale może to być w zasadzie przygotowujący lub dopełniający element treningu.

LITERATURA

1. Bondarowicz M; Forma zabawy w nauczaniu sportowych gier zespołowych. Sport i Turystyka, Warszawa 1983

2.    Dziąsko J„ Naglak Z.: Teoria sportowych gier zespołowych. PWN Warszawa-Wrocław 1983

3.    Hedergott K.M.: Neue Fusball Lehre. Kassel 1980

4.    Matwiejew L.P.. Zasady kształtowania techniki sportowej. „Sport Wyczynowy”, nr 5, 1979

5.    Piechniczek A.: Tendencje w szkoleniu techniki młodych piłkarzy: Trening dzieci i młodzieży w piłce nożne). Red. J. Raczek, AWF Katowice 1985

6.    Raczek J. Uwarunkowania rozwojowe szkolenia dzieci i młodzieży. AWF Katowice 1987

7.    Szyngiera W., Bibrzycki K.: Piłka nożna dzieci i młodzieży. AWF Katowice 1994

8.    Talaga /.: Piłka nożna. Technika. Sport i Turystyka. Warszawa 1987.