5 (406)

. zachowanie. Na przykład: jeśli inny zostaje zdefiniowany jako lei i akceptuje tę tożsamość, trudno mu będzie odmówić pożycze-ponieważ prośba o pożyczkę jest właściwa w takim związku, i izmach sterowania wrażeniami uczestniczące jednostki podtrzy-de przedstawianie przez partnerów tożsamości. Często wszystka bezkonfliktowym utrzymywaniu interakcji, w której uczestni-dobrzy aktorzy w przedstawieniu starają się zakończyć występ :h problemów. Podtrzymywanie przedstawianych przez innych toż-* imaga w osiągnięciu tego celu.

dramaturgiczne łączy strukturalny ogląd interakcji społecznej elastycznym ujęciem interakcjonizmu symbolicznego. Inaczej mó-tura społeczna stanowi „scenariusz”, który porządkuje życie spore daje mu cechy przewidywalności. W jego ramach ludzie mogą im-ić, zwłaszcza wtedy, gdy znajdą się w nieprzyjaznych czy niezwy-wr*racjach. Zycie jest zatem mieszaniną przewidywalnego porządku iych innowacji.

Goffmana było krytykowane za przypisywanie ludziom nieuczciwo-:tc : ech sterowania wrażeniami i bronienia dostępu do obszarów „za kuli-Crinman twierdził jednak, że nieuczciwość jest wynikiem przedstawiania ■łasnej jaźni, w którą samemu się nie wierzy. Ludzkie tożsamości mają :cza - to, które z nich przedstawiają, zależy od kontekstu społecznego, renie dostępu do obszarów „za kulisami” jest nie tylko częścią życia ^o, ale stanowi też ważny czynnik w zachowaniu pewnego zakresu iści; jest czymś, co większość ludzi uważa za konieczne. A zatem uję->ana nie zakłada cynicznej wizji ludzkiego zachowania, choć opis taki być odpowiedni w pewnych okolicznościach.

ET NOMETODOLOGIA: ODSŁANIANIE REGUŁ

Irierakcjonizm symboliczny koncentruje się na ważności znaczeń, jakie przypisują światu społecznemu. Zwolennicy ujęcia dramaturgicznego doli tego pojęcie jednostkowej wrażliwości na sposób „wystawiania” inter-?połecznej. Ujęcie etnometodologiczne kieruje uwagę na często pomijane ach reguły kierujące naszymi interakcjami i nadające im odpowiednią rurę. W ujęciu tym kładzie się nacisk na procedury, przez które ludzie

_ sieją rzeczywistość społeczną. Etnometodolodzy zajmują się zdroworoz-

jppfciwym rozumieniem świata.

ZAŁOŻENIA

V.'szyscy ludzie mają pewne oczekiwania wobec otaczającej ich rzeczywiści. Spodziewają się, na przykład, że kierowcy samochodów zatrzymają się w zzerwonym świetle, że osoba siedząca w kasie kina odbierze od nich pieniądz; i da im bilet uprawniający do wejścia; że w trakcie rozmowy rozmówca aećzie milczał, dopóki nie skończą swej wypowiedzi. Te powszechne, uważane a lewnik założenia pomagają - według etnometodologów - wyrównać ścieżki *1 iecznej interakcji i ułatwiają życie społeczne. Skąd się one biorą? W jaki ai: 5 Ib członkowie społeczeństwa dochodzą do tego, że je podzielają i polegają ai. nich w codziennych interakcjach?

101