Prawo przemian promieniotwórczych
Poszczególne jądra promieniotwórcze ulegają przemianom niezależnie od siebie. Można zatem przyjąć, że dN = -X N(t) dt
dN - przyrost liczby jąder w ciągu krótkiego czasu dt.
X - stała rozpadu, stała charakterystyczna dla danej substancji promieniotwórczej.
N(t) - liczba jąder promieniotwórczych w danej chwili.
Aby dN mogło być uważane za przyrost liczby jąder promieniotwórczych, użyto znaku minus.
Po scałkowaniu:
N(t) = N„ e~1'
N0 - liczba jąder w chwili początkowej (dla t = 0).
Liczba jąder promieniotwórczych maleje eksponencjalnie.