nakowo dobre). Mogłoby to się zdarzyć przy prawdopodobieństwie 0,9 wygrania 80 i prawdopodobieństwie 0,1 straty 30:
50 (pewne)
80 p 0 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9
-30 1 -p 1 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1
Korzystając ze znanych już użyteczności, odpowiadających wynikom loterii, oraz z ustalonego rozkładu prawdopodobieństwa, obliczymy teraz użyteczność 50 (czyli użyteczność loterii, będącą wartością oczekiwaną użyteczności wyników loterii przy ustalonym rozkładzie prawdopodobieństwa):
U(50) = U(80) * 0,9 + U(-30) * 0,1 = 1 * 0,9 + 0 * 0,1 = 0,9
Powtórzenie procedury dla pozostałych wyników pośrednich mogłoby wykazać, że prawdopodobieństwo, przy którym decydent nie ma preferencji wyboru, dla 30 wynosi 0,8:
0,1 |
0,2 |
0,3 |
0,4 |
0,5 |
0,6 |
0,7 |
0,8 |
0,9 |
0,8 |
0,7 |
0,6 |
0,5 |
0,4 |
0,3 |
0,2 |
30 (pewne)
80 p -30 1 -p
U(30) = U(80) * 0,8 + U(-30) * 0,2 = 1 * 0,8 + 0 * 0,2 = 0,8
dla 10 wynosi - 0,5, dla 0 - 0,3, a dla (-10) - 0,15. Daje to następującą tabelę użyteczności wszystkich wyników:
Wyniki [w tys. zł] |
Użyteczność |
80 |
1 |
50 |
0,9 |
30 |
0,8 |
10 |
0,5 |
0 |
0,3 |
-10 |
0,15 |
-30 |
0 |
Zastępując wyniki wyrażone w jednostkach pieniężnych ich użytecz-nościami dla decydenta, możemy obliczyć spodziewaną użyteczność każdego z trzech kierunków działania: Di (podpisać kontrakt A), D2 (podpisać kontrakt B) i D3 (nie podpisywać żadnego kontraktu):
Ui (kontrakt A) = 1 * 0,6 + 0,5 * 0,1 + 0 * 0,3 = 0,65
U2 (kontrakt B) = 0,9 - 0,5 + 0,8 * 0,3 + 0,15 * 0,2 = 0,72
U3 (ani kontrakt A, ani kontrakt B) = 0,3 * 1 = 0,3
W ten sposób analiza użyteczności wyników wskazuje na podpisanie kontraktu B jako decyzję optymalną, a nie kontraktu A, na który wskazywała analiza oparta na kryterium maksymalizacji spodziewanych korzyści. Przejście od korzyści wyrażonych w pieniądzach do ich użyteczności (uwzględnienie w analizie preferencji decydenta) prowadzi więc do tej decyzji, którą decydent - właściciel małej firmy był skłonny uznać za lepszą w tym konkretnym problemie decyzyjnym. Warto tutaj zauważyć, że obliczone użyteczności można zaznaczyć na układzie współrzędnych, a następnie łącząc otrzymane punkty - wykreślić tzw. krzywą użyteczności obrazującą postawę decydenta wobec ryzyka. Krzywa użyteczności naszego decydenta ma kształt następujący: